Teoria komunikowania masowego - Denis McQuail - iLibrary Reader
CD || [°P
a
3
Limit wydruku: 10
Strona 7*1/575
Spis treści -Teoria komunikowania... o
l> M<Quail. Ww mucurgo. Wjnawa 2007
ISDN **7S-K5-01 -1S153-M, C by W'N PWN 2007
masowych (42)
a 2.1. Od początku do mediów masowych (43)
a 2.2. Media drukowane -książka i bib Ho teka (44)
© □ 2.3. Media drukowane -gazeta (47)
a 2.4. Inne media drukowane (50)
a 2.5. Film jako medium masowe (50)
a 2.6. Radio i telewizja (53)
a 2.7. Muzyka
fonograficzna (55)
© □ 2.8. Rewolucja
komunikacyjna - media nowe wobec starych (57)
0 03 2.9. Zróżnicowanie mediów (59)
a 2.9.1. Wolność a kontrola (60)
3 2.9.2. Wymiary użycia i odbioru (62)
a Podsumowanie (64)
a Literatura uzupełniająca (64)
0 CZĘŚĆ H TEORIE (66)
© CJ Rozdział 3 Pojęcia i modele komunikowania masowego (66)
© CJ Rozdział 4 Teoria mediów a teoria społeczna (92)
© CJ Rozdział 5 Komunikowanie masowe a kultura (124)
© CJ Rozdział 6 Nowe media -nowa teoria? (148)
© CJ Rozdział 7 Normatywna społeczna teoria mediów (174)
0 CZĘŚĆ m STRUKTURY (200)
© □ Rozdział 8 Struktura i
produkt mediów - zasady i odpowiedzialność (200)
© (01 Rozdział 9 Ekonomia i
Itelix iLibrary Reader
74 Rozdział 3. Pojęcia i modele komunikowania masowego
Termin „masa” uchwycił kilka cech nowych widowni kinowych i radiowych (w pewnym też stopniu odbiorców prasy popularnej), które nic mieściły się w ramach żadnego z tych trzech pojęć. Nowa widownia była na ogół znacznie liczniejsza od jakiejkolwiek grupy, tłumu czy publiczności i bardzo rozproszona. Członkowie widowni nie znali się nawzajem, nie wiedzieli leż., kto powołał ją do istnienia. Brakowało jej samoświadomości i tożsamości, nie była zdolna do wspólnego działania w zorganizowany sposób i w określonym celu. Charakteryzował ją zmienny skład w zmieniających się ramach przestrzennych. Nie działała ona samodzielnie, lecz była raczej przedmiotem działania (i stąd celem manipulacji). Masa w oczach tych, którzy chcieli nią manipulować, była heterogeniczna, bo składała się z wielkiej liczby ludzi z różnych warstw społecznych i grup demograficznych, zarazem jednak homogeniczna w kwestii wyboru konkretnych przedmiotów zainteresowania.
3.3. ODBIORCA I WIDOWNIA MASOWA
• Wielkie liczby.
• Duże rozproszenie.
• Brak interaktywności i anonimowość.
• Heterogeniczność.
• Brak własnej organizacji i aktywności.
• Obiekt zarządzania i manipulacji.
Widownia mediów masowych nie jest jedyną formacją społeczną, którą można w len sposób opisać - słowo „masa" często bywa stosowane do konsumentów, jak w wyrażeniu „rynek masowy”, lub do licznych grup wyborców („elektorat masowy"). Znaczące wydaje się jednak, że tego rodzaju jednostki społeczne często pokrywają się z widowniami mediów, jak również to, że media masowe bywają wykorzystywane w celu kierowania lub kontrolowania zarówno zachowań konsumenckich, jak i politycznych.
W przedstawionych ramach pojęciowych użytkowanie mediów prezentowane było jako forma „zachowania masowego", które z kolei sprzyjało stosowaniu metod „badań masowych” - przede wszystkim sondaży na dużych próbach i innych metod rejestrowania zasięgu i reakcji widowni na kierowaną do nich ofertę. Logika gospodarcza i organizacyjna „badania obioru masowego" opierała się na określonych podstawach teoretycznych. Analizowanie odbiorcy masowego w kategoriach czysto ilościo-wyli wydawało się nie tylko praktyczne, lecz i sensowne. YV gruncie rzeczy jednak metody badań służyły często jedynie utrwaleniu zawężonej perspektywy pojęciowej (traktowania widowni jako rynku masowego). Badanie ocen i zasięgu prasy i audycji radiowych i telewizyjnych potwierdzało wizję czytelnictwa i odbioru jako rynku sowej konsumpcji. Pojawiła się teoretyczna opozycja wobec tego poglądu, która s> niowo zyskiwała uznanie (zob. rozdział 15) i prowadziła do zmiany obrazu dośw
rrn Zapisań “ kliknij, a |
o zrzut ekranu by wyświetlić |
m |
; in- | ||
S? Teoria komunikowan...