Teoria komunikowania masowego - Denis McQuail - iLibrary Reader
CD || [°P
a
3
s3 &
Limit wydruku: 10
Strona 451/575
&
Spis treści -Teoria komunikowania... o
spofeczenscwa o aoscęp do informacji (318)
© □ 12.4. Źródła informacji a treść przekazu (322)
© CD 12.5. Organizacja pracy nad przekazem -przetwarzanie i prezentacja (326)
£3 12.6. Logika kultury mediów (330)
£3 12.7. Inne wzory podejmowania decyzji (332)
£3 Podsumowanie (334)
£3 Literatura uzupełniająca (334)
0 CZĘŚĆ V TREŚĆ (336)
© O Rozdział 13 Treść przekazu masowego - zagadnienia, koncepcje i metody analizy (336)
© CD Rozdział 14 Gatunki i teksty (364)
0 CZĘŚĆ VI WIDOWNIA (390)
© CD Rozdział 15 Widownia -teoria i tradycje badawcze (390)
© CD Rozdział 16 Tworzenie się widowni i doświadczenie odbioru mediów (412)
0 CZĘŚĆ vn ODDZIAŁYWANIE (446)
© CD Rozdział 17 Oddziaływanie mediów - procesy i modele (446)
© CD Rozdział 18 Oddziaływania społeczno-kulturowe (468)
© CD Rozdział 19 Informacje,
opinia publiczna i komunikacja polityczna (492)
01 Rozdział 20 EPILOG (522)
© CD Przyszłość komunikaqi masowej (522)
Bibliografia (530)
£3 Indeks nazwisk (567)
Itelix iLibrary Reader
Następna strona (Page Down)|
l> M<<Juail. Iranu tnmu*r/kiv*\rn*t> matOHtgo. Wyjawi 2007 ISBN ‘ł7X-KJ.OI-ISIJ3-M1 O by WN PWN 2007
17.2. Historia naturalna badań i teorii oddziaływania mediów - cztery fazy 45 \
1973; McLeod, Kosicki, Pan 1991) stawiają jednak pod dużym znakiem zapytania tezę, jakoby dokonał się wówczas jakikolwiek przełom między przekonaniem o władzy mediów z jednej strony a ich miernej sile oddziaływania z drugiej.
Co do wpływu na opinię publiczną, Kurt Lang i Gladys Lang (1981) twierdzą, że wniosek o „nikłym oddziaływaniu" jest tylko jedną z interpretacji, która zdobyła nieuzasadnioną popularność. Również Steven Chaffcc i John L. Ilochheimer (1981:659) pis/ą, „dane dostępne pod koniec lat pięćdziesiątych, nawet w świetle pewnej liczby negatywnych wyników, nie pozwalają na sformułowanie ogólnego wniosku o «niemocy mediów*”. Ich zdaniem na mit ..braku oddziaływania” złożyło się kilka czynników, w tym przesadne skupienie się na ograniczonej grupie efektów', zwłaszcza na krótkotrwałym wpływie na jednostkę (np. podczas kampanii wyborczych), zamiast przyjrzenia się szerszym skutkom społecznym i instytucjonalnym, oraz przypisywanie zbyt dużej wagi dwóm publikacjom: Persona! Influence Elihu Katza i Paula Lazarsfel-cla (1955) oraz The Effects of Mass Commumcation Josepha Klappera (1960). Niemniej przyznają, że mit „braku oddziaływania" był tak silny, że na jakiś czas zamknął pewne obszary dociekań.
Jednym z powodów niechęci do zaakceptowania wniosku o „nikłym oddziaływaniu" było pojawianie się w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych nowego medium
0 jeszcze większej sile przyciągania (jeśli nie oddziaływania) i. jak się wydawało, poważnych konsekwencjach dla życia społecznego - telewizji. W trzeciej fazie rozwoju teorii i badań nad oddziaływaniem mediów przedmiotem poszukiwań pozostał potencjalny wpływ mediów na widownię, ale zmieniły się koncepcje odpowiedzialnych za niego procesów społecznych i medialnych. Wczesne dociekania opierały się w znacznej mierze na (zapożyczonym z psychologii) modelu korelacji między stopniem „ekspozycji” na bodźce medialne a mierzalnymi zmianami (bądź odmianami) w zakresie postaw, opinii, wiedzy lub zachowań, przy uwzględnieniu wielu zmiennych.
Wznowienie badań nad oddziaływaniem mediów cechowało zwrócenie uwagi na długotrwałe zmiany, przeniesienie akcentu z emocji i poglądów na wiedzę oraz uwzględnienie takich zbiorowych zjawisk, jak środowiska opiniotwórcze, struktury przekonań, definicje rzeczywistości społecznej, ideologie, wzory kulturowe oraz instytucjonalne formy dystrybucji przekazów medialnych. Skupiono również uwagę na zmiennych kontekstu, dyspozycji i motywacji. Badania nad oddziaływaniem mediów wzbogaciły dodatkowo wątki dotyczące tego, jak organizacje medialne przetwarzają
1 kształtują „treści”, które następnie przekazują widowni (zob. Halloran, F.lliott, Mur-dock 1970; Elliott 1972).
Dalszy rozwój badań w zakresie oddziaływania mediów sprowadza się do weryfikacji tych nowszych teorii i zmian wcześniejszych modeli bezpośredniego oddziaływania. Autorów piszących na ten temat jest wielu, podobnie jak wiele jest przyczyn odnowy zainteresowania nim. ale to Elisabeth Noclle-Ncumami (1973) ukuła łiasło „powrotu do koncepcji wszechmocnych mediów'”, które definiuje tę fazę dociekań.
Gwałtowny rozwój teorii krytycznej w latach sześćdziesiątych (nowa lewica) także znacznie przyczynił się do umocnienia przekonania, że media oddziałują na widownie, upra-l womocniając i kontrolując interesy państw kapitalistycznych lub biurokratycznych.
Picasa
S? Teoria komunikowan...
4
14:07