Przechwytywanie w trybie pełnoekranowym 07 20090300

Teoria komunikowania masowego - Denis McQuail - iLibrary Reader

cd | IjJPJ 1bŁ3i|

m u?

s³ &

Limit wydruku: 10

Strona 145/575 & O O fy &

-Następna strona (Page Down)|

Spis treści -Teoria komunikowania... o

l> M<Quail. Ww muc urgo. Wania w* 2007

ISDN **7S-K5-01 -1S153-M, frbyWN PWN 2007

a Literatura uzupełniająca (123)

15 CJ Rozdział 5 Komunikowanie masowe a kultura (124)

0 CZĘŚĆ m STRUKTURY (200)

produkt mediów - zasady i odpowiedzialność (200)

zarządzanie mediami (226)

komunikowanie masowe (252)

0 CZĘŚĆ IV ORGANIZACJE (278)

0 CZĘŚĆ V TREŚĆ (336)

0 CZĘŚĆ VI WIDOWNIA (390)

0 CZĘŚĆ VH ODDZIAŁYWANIE (446)

5.10. Media masowe a kultura ponowoczesna 145

1987; Grossberg 1989; Lewis 1992). Dawnych, uważanych za z istoty swojej „burżu-azyjne", koncepcji jakości sztuki i treści poważnych nie da się dłużej utrzymać, chyba że odwołując się do autorytetu.

Oto mocny zbiór idei, które wykraczają poza cel w postaci obrony tak niegdyś lekceważonej i traktowanej z góry „kultury mas". Tb zupełnie nowa prezentacja sytuacji, która pokonała kulturalnych krytyków po części ich własną bronią (np. roszczenie do wygłaszania sądów w imieniu mas). Swą siłę czerpie ona zarówno z prawdziwej przemiany wartości społecznych i przewartościowania kultury popularnej, jak i z prawdopodobnie prawdziwej rewolucji kulturowej w mediach masowych, która prowadzi w kierunku nowej estetyki. Telewizja i muzyka popularna stały się czołowymi sztukami naszych czasów i wykazały się ogromnym nowatorstwem i zdolnością do zmian.

Ideę ponowoczesności łatwiej scharakteryzować w kategoriach kulturowych niż. społecznych, jako że wciąż dostrzegamy wspomniane charakterystyczne rysy społeczeństwa nowoczesnego. Być może są one nawet bardziej widoczne dziś, jeśli pomyśleć, w jakim stopniu światem rządzą globalne rynki finansowe, które działają zgodnie z żelazną i jednolitą logiką. Terminy „ponowoczesność” i „postmodernizm” odnoszą się raczej do dominującego etosu czy też ducha epoki oraz do pewnych tendencji estetycznych i kulturowych. Thomas Docherty (1993) interpretuje filozofię kulturalną i społeczną postmodernizmu jako reakcję na weryfikację aspiracji rewolucyjnych po roku 1968, które z kolei opierały się na przesłankach końca kapitalizmu oraz narodzin nowej utopii. Marzenie to brało swój początek z idei postępu materialnego, rozumu i oświecenia, które legły u samych podstaw społeczeństwa nowoczesnego.

Z lego punktu widzenia ponowoczesność oznacza odwrót od ideologii politycznej. kres wiary w idole nauki i rozumu. To właśnie kształtuje współczesny ZcUgeist {duch czasów) w tym sensie, że nie ma już żadnych wspólnych przekonań ani wartości, pojawia się natomiast tendencja do hedonizmu, indywidualizmu i życia chwilą obecną. Zgadza się to z inną powszechnie przywoływaną charakterystyką postmodernizmu autorstwa Jcan-Franęois Lyotarda (1997) o tyle, że nie ma już żadnej wielkiej narracji, żadnych ram dla organizacji czy wyjaśnienia ani też żadnego centralnego projektu ludzkości. Estetyka kulturalna postmodernizmu mieści w sobie odrzucenie tradycji i poszukiwanie nowości, inwencji, chwilowej przyjemności, nostalgię, skłonność do zabawy, pastiszu i niespójności. Jameson (1981) określa postmodernizm jako „logikę kulturową późnego kapitalizmu", nawet jeśli nie ma w nim żadnej logiki. Gitlin (1989) twierdzi, że postmodernizm jest specyficzny dla Ameryki Północnej i przejął wiele rysów kultury amerykańskiej.

Lawrence Grossberg, Ellen Wartella i D. Charles Whitney (1998) kojarzą postmodernizm przede wszystkim z ogólnym procesem komercjalizacji. Z pewnością etos postmodernizmu sprzyja komercji bardziej niż poprzednie perspektywy kulturowe, ponieważ opozycja antykapitalistyczna została osłabiona, a komercję można postrzegać jako reakcję na potrzeby konsumenta lub aktywną promocję zmian mody, stylu i pro-|

Itelix iLibrary Reader

S? Teoria komunikowan...