Str 010

W praktyce stosuje się częściej kinematyczny współczynnik lepkości v będący stosunkiem współczynnika dynamicznego do gęstości cieczy

v =

P

2

Jego jednostką jest — .

s

Przedstawiona zależność t od f — | podana przez Newtona jest słuszna

UW

dla gazów, wody i wielu innych cieczy. Istnieją jednak ciała — jak np. roztwory polimerów czy mieszaniny gruntowowodne, których zachowanie jest opisywane bardziej złożonym równaniem. Klasyczna mechanika cieczy zajmuje się wyłącznie ciałami należącymi do pierwszej grupy i zwanymi „cieczami newtonowskimi”. Natomiast zachowanie się ciał bardziej złożonych stanowi przedmiot badań reologii.

Ściśliwość

Pod działaniem sił zewnętrznych (ciśnień) objętość cieczy może ulec zmianie. Zdolność tę nazywamy ściśliwością cieczy. Jej miarą jest współczynnik ściśliwości

P = -

I

V d p ’

gdzie: V — objętość, p — ciśnienie.

W obliczeniach praktycznych używa się częściej odwrotności współczynnika P zwanej modułem sprążystości objętościowej cieczy. Zależność modułu sprężystości od zmian p i p wyraża wzór

1 d p

— = p —- .

P dp

Współczynnik ten ma miano ciśnienia (naprężenia).

Rozszerzalność cieplna

Jest to zdolność cieczy do zmiany objętości pod wpływem zmian temperatury. Wszystkie ciecze rozszerzają się przy wzroście temperatury, w związku z tym ich gęstość i ciężar objętościowy maleją. Wyjątek stanowi woda w zakresie temperatury od +4 do 0°C. Miarą rozszerzalności cieplnej cieczy jest współczynnik

a

1 dP V d T

10