d =
= 0,607
XLQ2
N
iadomą wartość A można przyjąć wartość przybliżoną, np. 0,02.
średnicę zaokrąglamy do najbliższej większej wartości katalogowej, a dla tej średnicy wartość hs (jak w zadaniu typu I) może być więk-■ mniejsza od zadanej. Zależnie od tego zakładamy następną (zwiększo-zmniejszoną) średnicę przewodu d i powtarzamy obliczenie. Zadanie traktować jako rozwiązane, jeżeli zadana wartość hs zawiera się mię-jjtościami strat obliczonymi dla dwóch sąsiednich średnic katalogo-Większa z nich stanowi średnicę poszukiwaną w zadaniu.
5.3. OBLICZANIE ZŁOŻONYCH UKŁADÓW PRZEWODÓW
obliczeniach długich przewodów o niewielkiej ilości zaburzeń miejsco-straty lokalne stanowią znikomą część łącznych strat energii. W tych kach możemy je pominąć i uwzględnić jedynie straty na długości. Nie _czy to tych przypadków, w których występują straty lokalne o bardzo ;h wartościach współczynnika £, np. przymkniętych zaworów, kryz ych otworach itp.
•wstępująca w równaniu Bernoulliego wysokość prędkości — ma war-
niewielką, podobnego rzędu co małe straty lokalne i może być również wnaniu pominięta.
Oznaczając wysokość energii potencjalnej przez H = z + —, możemy przy
Y
yższych założeniach zapisać równanie Bernoulliego w postaci uproszczonej
Hy =//2+£/l.
Przy obliczaniu strat w układach złożonych zakłada się także dla uprosz-że wpływ zmian prędkości (liczby Re) na wartość współczynnika A niewielki. Pozwala to na stosowanie stałych wartości modułu przepływu wyrażenie strat w postaci
h= IL = — L = Q2S.
s K2
Wielkość 5 = L/K2 nazywana jest oporem hydraulicznym przewodu i cha-ryzuje zarówno długość, jak i przekrój przewodu.
57