SUMIENNOŚĆ opowiadanie

,, Mogli robotnicy cały dzień pracować, zrywać winogrona, ale niesumiennie, niedokładnie. Może oberwali razem z gałązkami. Może upuszczali na ziemią, a potem z mrówkami podnosili i wkładali do koszyka. Mieszali kolory fioletowe, żółte i zielone, zrywali i myśleli o tym, że pieniądze dostaną. Mogli pracować bardzo długo i źle. Tymczasem inni mogli krótko pracbwać, ale dokładnie. Mogli układać winogrona, myśląc, żeby ci, co je będą jedli, nabrali sił, zdrowia, rumieńców.

Tak jak mamusia, która w Wielką Sobotę starannie układa święcone w koszyku i mówi:

Jedzcie sobie, mili goście, coście bardzo schudli w poście.

Pewien człowiek stale czytał książki, całymi dniami. Nawet jak mamusia światło zgasiła — pod kołdrą zapalał latarkę elektryczną i czytał. Ale niczego nie pamiętał, bo tak dużo czytał, że mu się wszystko w głowie pomieszało.

Pewna dziewczynka tylko jedną książkę czytała, ale sumiennie, dokładnie, zdanie po zdaniu, wszystko pamiętała, jak się kto nazywa. Nawet pamiętała, w jaki sposób ogrodnik sadził w zielonej skrzynce pachnący groszek.