/ \!*ffxb*vif»mntnśr yyhrwryntittłrn ■
Rehabilitacja środowiskowa jawi się jako naturalna konsekwencja dokonującemu się proce.su decentralizacji i w przyszłości deinslytucjonalizacji oraz jcsl odpowiedzią na potrzebę zmiany w sposobie uprawiania rchabi litacji postulowanej przez zasadę personalizacji i normalizacji
-» Rehabilitacja w społeczności lokalnej jest to strategia podejmowana w ramach rozwoju lej społeczności, ma jąca n» celu stwarzanie warunków do rehabilitacji, <k> zapewnienia równych szans i społecznej integracji wszystkim osobom niepełnosprawnym.
Rehabilitacja ladzie miała charakter i organizację właściwą rehabilitacji środowiskowej (rehabilitacji w spolecz ności lokalnej), kiedy działania w mej podejmowane będą:
• odpowiedzią nu wnikliwe i precyzyjne rozpoznanie potrzeb osoby niepełnosprawnej i środowiska, w którym żyje (rodzina, szkoła, zakład pracy, sąsiedztwo I;
• wykorzystywać wszystkie dostępne lokalnie formy pomocy i rehabilitacji;
• włączać członków społeczności lokalnej, formalne i nieformalne grupy wsparcia w proces rchabi litacji;
• prowadzić do osiągnięcia optymalnego dla osoby niepełnosprawnej poziomu samodzielności oraz zdolności do samopomocy.
Przedstawione powyżej definicje uwzględniają nąinow sze wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia zawarto w dokumencie pt. „Klasyfikacja uszkodzeń, działań i uczestnictwa. Podręcznik wymiarów niepełnospraw ności i funkcjonowania ’ (Majewski 1W9].
Precyzyjne ustalenie liczby osób niepełnosprawnych nic jest możliwe, gdyż nie sa one objęte bieżącą statystyką. Oczekuje sic, ze dokładnych danych dostarczy najbliższy