Strona0 (2)

Ntmierzchnie dmgonr : betonu cementowego

Monografia ta powstała na podstawie badań prowadzonych przez autora, doświadczeń oraz studiów zdobytych w kraju i za granicą nad tego rodzaju nawierzchniami. których renesans w Polsce obserwuje się od połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku.

Książka adresowana jest do pracowników instytutów badawczych, projektantów, wykonawców, administracji drogowej, a także do studentów specjalizacji drogi i lotniska wyższych uczelni technicznych.

Przekazując Czytelnikom niniejszą publikację, zawierającą kompendium wiedz)- z zakresu badań, projektowania i wykonawstwa nawierzchni betonowych, mam głęboką nadzieję, że spełni ona Ich oczekiwania oraz wypełni lukę w tej problematyce na krajowym rynku wydawniczym.

Autor składa podziękowanie wydawnictwu Polskiego Cementu za zainteresowanie się tą problematyką, jak i również za podjęcie się trudu edytorskiego.

Do książki dołączono płytę CD, na której zamieszczono program do projektowania nawierzchni betonowych z wykorzystaniem polskiego „Katalogu typowych konstrukcji nawierzchni sztywnych", jak również technologię wykonywania nawierzchni betonowych.

Antoni Szydło

1. WPROWADZENIE

1.1. Rys historyczny nawierzchni betonowych

Drogi i transport drogowy są tak staro, jak stara jest historia ludzkości. W ciągu całych tysiącleci następował stały, choć powolny rozwój życia gospodarczego i kulturalnego. Zwiększały się potrzeby komunikacyjne i transportowe ludzi, doskonaliły się pojazdy, zwiększała się ich liczba, a także zwiększały się wymagania co do stanu technicznego dróg i rozwoju sieci drogowej.

Pierwowzorów dzisiejszych nawierzchni betonowych należy poszukiwać w starożytności. Rzymianie do spajania żwirów oraz kamieni układanych w warstwach podbudów stosowali wapno palone zmieszane z wodą i piaskiem. Do spajania płyt kamiennych tworzących górną warstwę nawierzchniową (narażoną na działanie wody) używali wapna zmieszanego z popiołem wulkanicznym. Aktywne tlenki krzemu i glinu znajdujące się w popiele reagowały z wapnem, tworząc produkt, który nazywano „cementem pucolanowym". Nazwa wywodzi się od miejscowości Pozzuoli pod Wezuwiuszem, skąd pochodzi) użyty po raz pierwszy popiół. Spoiwa te w konstrukcjach przetrwały do dzisiaj. Na rys. 1.1 pokazano taki schemat nawierzchni (13].

-1 m

./ty kamienne

kruszywo

drobnoziarniste

kruszywo

gruboziarniste

łamany

scalone

cementem

Rys. 1.1. Nawierzchnia rzymska

Wynalezienie przez Izaaka Johnsona [1.6] w 1845 roku prototypu nowoczesnego cementu oraz pojawienie się w 1885 roku pierwszych pojazdów samochodowych, napędzanych silnikiem spalinowym, dało asumpt do budowy nowoczesnych nawierzchni drogowych.