Nawierzchnie drogowe z betonu cementowego
Literatura
(11.1) Birbaumowa M., Doświadczenia w zakresie konstrukcji dróg betonowych w Republic Czeskiej. Konferencja pt. „Dni Betonu", Szczyrk 2002.
[31-21 Chaussćcs en beton. Guide tcchnique. LCPC, SETRA, 2000.
[11-3J Roiła S, Nowoczesne nawierzchnie betonowe. WKiL, Warszawa 1983.
IU.4|2TV Beton - StBOl. ZusStzliche Tećhnischc Vcrtragsbedingungen und Rkhtlinien fur den Bau von Fahrbahndcckcn aus Beton, 2001.
W przepisach niemieckich (12.13), francuskich 112.1) oraz polskim „Katalogu typowych konstrukcji nawierzchni sztywnych" (125) wyróżnia się trzy fazy badań nawierzchni betonowych:
- faza 1, badania związane z projektowaniem mieszanki,
- faza 2, badania w czasie budowy,
- faza 3, badania odbiorcze nawierzchni i eksploatacyjne.
Badania w fazach 1,2 omówiono w poprzednich rozdziałach. Poniżej, w celu przypomnienia, podaje się w skrócie rodzaje niezbędnych badań w tych fazach.
Faza 1 to badania związane z projektowaniem mieszanki oraz jej poszczególnych składników, jak również betonu. Wyróżnia się następujące rodzaje badań:
Cement:
- wodożądność,
- wytrzymałość na ściskanie po 2 dniach,
- wytrzymałość na ściskanie po 28 dniach,
- zawartość alkaliów,
- powierzchnię właściwą,
- początek wiązania.
Kruszywo:
- uziarnicnic,
- ścieralność w bębnach Los Angeles i Devala.
- polcrowalność,
- nasiąkliwość,
- mrozoodporność,
- zawartość ziaren niekształtnych
- zawartość pyłów,
- zawartość zanieczyszczeń obcych,
- zawartość siarki,
- zawartość zanieczyszczeń organicznych,
- reaktywność kruszyw.
Piaski:
- uziamienic,
- zawartość pyłów mineralnych,
- zawartość zanieczyszczeń obcych,
- zawartość związków siarki.