Nawierzchnie drogowe z betonu cementowego
Literatura
(5.1 J AASHTO Guide for Design óf Pavement Stmcturcs. AASHTO, 1993. jfjifj AASHTO Guide for Design of Pavemont Structures. Part II. Rigid Pavement.
[53) Concepbon et dimensionnement des structures de chaussće. Guide technique. SETKA. LCPC Pflris 1994.
(5.4) Design Manuał for Roads and Bridges. Volume 7: Pavement Design and Maintcnancc.
(5.5) Katalog typowych konstrukcji nawierzchni sztywnych. GDDP, Warszawa 2001.
(5.6) OSŻD. Empfehlungcn iiber die Bemessung starerr Strassenbefestigungen, 1968.
|5.7) Szydło A., Foundations of the Polish catalogue of concrete pavements. Cementobetono-we rozovky. Zbomik prednasok. Bratislava 2001.
(5.8) Thickness Design for Concrete Highway and Street Pavemcnts. PCA, 1995.
|5.9] Faleńska M., Gajger W., Szydło A., Wytyczne projektowania nakładek z betonu cementowego na wyeksploatowane nawierzchnie bitumiczne. IBDiM Warszawa 2001 (nie publikowane).
Typizacja konstrukcji nawierzchni drogowych polega na ujednoliceniu typów oraz wymiarów warstw. W wielu krajach o rozwiniętej sieci drogowej stosowane są katalogi konstrukcji nawierzchni zarówno betonowych, jak i bitumicznych. Celem typizacji jest:
- ujednolicenie konstrukcji nawierzchni przeznaczonych do określonych natężeń ruchu drogowego i jakości podłoża,
- uniknięcie dowolnej i nieekonomicznej budowy warstw,
- ułatwienie projektantom, inwestorom i wykonawcom projektowania oraz wstępnego planowania zapotrzebowania na materiały i sprzęt,
- pomoc w wyborze konstrukcji nawierzchni pod względem możliwości wykorzystania materiałów miejscowych,
- zwiększenie i ułatwienie pełnej mechanizacji robót przez ujednolicenie sprzętu w związku ze zmniejszeniem liczby typów budowanych konstrukcji.
Poniżej przedstawione zostaną przykładowe rozwiązania katalogowe nawierzchni betonowych z różnych krajów, przede wszystkim o rozwiniętej sieci autostrad (francuskie, niemieckie, amerykańskie) oraz polskie, przy czym wymienione katalogi nie będą cytowane w całości, a jedynie zostaną podane najważniejsze wymagania oraz zakresy stosowanych grubości warstw betonowych.
Konstrukcja wszystkich katalogów jest podobna. Ustala się kategorię ruchu, wyrażoną bądź to w pojazdach ciężarowych, bądź w osiach obliczeniowych. Poszczególne kategorie ruchu różnią się intensywnością ruchu. Z kolei ustala się grupę nośności podłoża. Katalogi określają jedną bądź kilka grup nośności podłoża. Wybór grubości i rodzaju warstw jest uzależniony od kategorii ruchu oraz grupy nośności podłoża. Ponadto katalogi podają wymagania mrozoodporności konstrukcji nawierzchni.
Katalog został opracowany w 2001 roku i jest to pierwszy tego typu dokument w Polsce [65]. Podano w nim konstrukcje nawierzchni z betonu cementowego. Warstwa górna jest płytą betonową dyblowaną na połączeniach poprzecznych dla wyższych kategorii ruchu KR3-KR6 oraz niedyblowaną dla niskich kategorii ruchu (KRI, KR2).
HS