sób, że na ich terenie i w ich otoczeniu (na wysokości 1,8 m od poziomu terenu) natężenie pola elektrycznego nie przekraczało 10 kV/m.
Miejsca i obszary na terenie stacji o natężeniu pola elektrycznego powyżej 10 kV/m należy wyznaczyć w drodze pomiarów w naturze, bezpośrednio po włączeniu stacji pod napięciem.
Zarządzenie prezesa Państwowej Agencji Atomistyki z dnia 1 czerwca
1988 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia i zagospodarowania strefy ochronnej wokół obiektu jądrowego (MP nr 20, poz. 180) wymaga ustalenia granic strefy ochronnej w decyzji o ustaleniu lokalizacji obiektu jądrowego. Wyznaczona strefa ochronna powinna mieć takie wymiary, aby poza jej obrębem wartości stawki skażenia radioaktywnego nie przekroczyły określonych w zarządzeniu.
W przypadku budowy siłowni jądrowej, wyposażonej co najmniej wjeden reaktor o mocy cieplnej powyżej 1500MW, obszar strefy ochronnej dzieli się na dwie podstrefy:
- podstrefa I, której granice ustala się w odległości nie mniejszej niż 2000 m od budynku reaktora,
- podstrefa II, której granice ustala się w odległości dwukrotnie większej niż granice podstrefy I.
Na obszarze podstrefy I siłowni jądrowej oraz na obszarach stref ochronnych obiektów jądrowych nie będących siłowniami jest zabroniona m.in. budowa i użytkowanie stałych oraz tymczasowych budynków nie związanych z działaniem obiektu jądrowego. Dopuszcza się natomiast budowę i użytkowanie stałych oraz tymczasowych budynków pomocniczych i usługowych, związanych z działalnością obiektu jądrowego, ale nie przeznaczonych na cele mieszkalne.
Na obszarze podstrefy II siłowni jądrowej zabrania się:
1) wznoszenia nowej zabudowy mieszkaniowej,
2) lokalizacji innych inwestycji przakraczających potrzeby ludności zamieszkującej na tym obszarze.
Oprócz omówionego zarządzenia podstawowego obowiązuje również zarządzenie prezesa Państwowej Agencji Atomistyki z dnia 19 czerwca
1989 r. w sprawie szczegółowych wymagań i warunków bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej (MP nr 23, poz. 180).
Zarządzenie dotyczy wydarzeń nadzwyczajnych i planów awaryjnych w celu przeciwdziałania wydarzeniom nadzwyczajnym w obiekcie jądrowym. Wymaga się więc sporządzenia (już na etapie projektowania obiektu jądrowego) planów awaryjnych, w których zostaną, oprócz stref ochronnych, wyznaczone m.in. strefy działań specjalnych.
W szczególnych przypadkach sporządzenie planu awaryjnego może mieć wpływ na ustalenie odległości między elementami zabudowy i zagospodarowania terenu obiektu jądrowego.