14
Istnieje szereg odmian tej metody normowania czasu jak:
- Motiontime anylisis ( MTA) - analityczne czasy mchów,
- Work-Factor (WF) - czynniki pracy,
- Methods Time Measurement (MTM) -metody mierzenia czasu,
- Metoda Engstfoma,
- Metoda Holmesa,
- Dimensional Motion Times (DMT) = wymierzone czasy mchów,
- Basic Motion Timenstudy (BMT),
- BMP = metoda polska
Dla ułatwienia obliczeń czasu, niektóre odmiany przewidują specjalne jednostki czasowe np.
- w MTM stosowana jest jednostka zw ana TMU-0,0006 min -w WF stosowana jest jednostka zwana ALM),005 min Metoda normowania wg normatywów mchów elementarnych daje
bardzo dokładne wyniki, ale samo normowanie jest czaso-1 pracochłonne np.dla opracowania normy czasowej zadania roboczego /np.operaeji/ trwającej około 1 minuty , potrzeba około jednej godziny wprawionego w stosowaniu tej metody normisty. Przede wszystkim wymaga się szczegóło wej analizy zadania roboczego /operacji/, podziału na ruchy elementarne, opisania poszczególnych mchów wg ich cech swobody, wyszukania w normatywach odpowiednich wartości czasów i zsumowania ich. Zmusza to normującego do dokonania usprawnienia normowanego procesu pracy. W produkcji wiełkoseryjnej i masowej tak duży nakład pracy na normowanie jest celowy i opłacalny, natomiast w innych typach produkcji można stosować normatywy z mniejszym stopniem szczegółów-ości czyli tzw. scalone.
W odmianie MTM przewiduje się w zależności od przeciętnego czasu trwania normow-anego zadania roboczego, np.:
- dla zadania roboczego trwającego 0,1 do 0,5 mm odpowiednie są normatywy elementarne MTM-1, obejmujące mchy elementarne,
- dla zadania roboczego trwającego ponad 0,5-5 min.- MTM=2, obejmu jące mchy robocze,
- dla zadania roboczego trwającego ponad 30 godz. -MTM-5, czyli normatywy o najwyższym stopniu scalenia.
Normowanie czasu pracy wg.normatywów ruchów elementarnych poddawane jest znacznej krytyce.Do zdecydowanych przeciwników ty ch metod należą zarówno naukowcy / przede wszystkim psycholodzy /, którzy nie zgadzają się na traktowanie pracy ludzkiej, jako zwykłej sumy elementów roboczych, jak również działanie związków zawodowych, które doszukują się w nich metod sprowadzania robotników- do roli