jest zebranie jak najwięcej informacji o warunkach środowiska rodzinnego, o wydarzeniach, przeżyciach, warunkach, które mogą mieć wpływ na zachowanie dziecka.
Prawidłowe przeprowadzenie wywiadu jest uzależnione od:
- stopnia umiejętności nawiązywaniu kontaktu z rozmówcą;
- predyspozycji psychicznych i wyglądu zewnętrznego;
- intonacji głosu i sposobu mówienia dostosowanego do możliwości odbioru rozmówcy;
- od stopnia wrażliwości umożliwiającej wnikliwe spostrzeganie cech zachowań rozmówcy;
- umiejętności kontroli i opanowania własnych reakcji przez prowadzącego wywiad;
- unikanie wypowiedzi i zachowań oceniających rozmówcę lub treść jego wypowiedzi;
- przekonania rozmówcy o życzliwości i bezwzględnym zachowaniu dyskrecji ze strony prowadzącego wywiad;
- warunków - miejsca, w którym prowadzony jest wywiad.
Dla przeprowadzenia wywiadu należy stworzyć właściwe warunki
zewnętrzne. Rozmowa prowadzona w towarzystwie innych osób, przysłuchujących się, nie sprzyja uzyskaniu szczerych wypowiedzi.
Rozpoczynając wywiad, należy dążyć do nawiązania kontaktu psychicznego z rozmówcą: wymaga to przezwyciężenia wpływu czynników hamujących i stworzenie sytuacji sprzyjającej przeprowadzeniu szczerej i bezpośredniej rozmowy na określony temat. Nawiązanie kontaktu zależy w dużym stopniu od osobistego stosunku osób biorących udział w rozmowie. Prowadzący wywiad powinien starać się zdobyć zaufanie rozmówcy, co może osiągnąć, okazując swój życzliwy stosunek do omawianych spraw, przejawiając gotowość udzielenia rady i pomocy. Pożądane jest również wyjaśnienie na wstępie celu wywiadu, wskazanie, w jakim stopniu może on być pomocny i przydatny dla rozmówcy. Przyczynia się to do rozładowania obaw, niepokoju, napięcia, z którymi rozmówca przystępuje do rozmowy.
171