Dr A. Jean Ayres (1920-1988) urodziła się w Stanach Zjednoczonych, na farmie. W dzieciństwie miała trudności w uczeniu się, ale pokonała swoje problemy z czytaniem i osiągnęła sukces. Stała się wśród terapeutów zajęciowych jednym z liderów w dziedzinie neurobiologii, standaryzacji testów, terapii i naukowych badań. Jej praca pomogła lekarzom, nauczycielom, psychologom, logopedom, fizjoterapeutom i terapeutom zajęciowym oraz milionom dzieci i ich rodziców na całym świecie.
Otrzymała dyplom ukończenia studiów i stopień magistra terapii zajęciowej (zagadnienia propriocepcji) oraz doktora psychologii wychowawczej na Uniwersytecie Południowej Kalifomi. Uzyskała stypendium post doktoranckie w National Institute of Mental Health i UCLA Brain Insti-tute, gdzie sformułowała swoją teorię dysfunkcji integracji sensorycznej. Dysfunkcje te występują u dzieci z trudnościami w uczeniu się, autyzmem i innymi niesprawnościami fizycznymi i umysłowymi.
Była profesorem pedagogiki, pedagogiki specjalnej i terapii zajęciowej w Uniwersytecie Południowej Kalifornii. Jako klinicysta pracowała! 1 bezpośrednio z dziećmi i dorosłymi z różnymi umysłowymi i fizycznymi! ] niepełnosprawnościami. Studiowała prace dr H. Kabat, M. Rood oraz dr 1 K. i B. Bobath (NDT). Ayers przeanalizowała wiele publikacji z zakre- 1 su neurofizjiologii, których autorami są m.in. H. Head, H. W. Magoun, v R. Magnus, Ch. Sherington, A. Silver, R. Hagin, P. Schilder, D. O. Hebb, ® J. Piaget, A. Łuria, W. Pen field i Roberts, J. i E. Gibson, R. Melzack i wielu innych.
Na podstawie doniesień naukowych tych autorów oraz własnych do- ' świadczeń i genialnego intuicyjnego zrozumienia ludzkiej natury, J. Ayres rozwinęła swoją teorię i usystematyzowała badania. Jej teoria oparta na j neurofizjologicznych podstawach, kliniczna obserwacja i standaryzowane ^ testy stały się podstawą przynoszącej efekty terapii. Często przypominała
14