Arystokracja charkteryzuje się kilkoma bardzo istotnymi cechami. Rządy sprawowane są zgodnie z prawem a ich celem jest dobro ogółu. Dobór rządzących odbywa się ze względu na cnotę, przez co liczba ich jest niewielka, albowiem ogół nie odznacza się cnotą etyczną, a jedynie męstwem wojennym, które jest „cnotą masy”12. Wybór urzędników w każdym z trzech czynników ustrojowych przeprowadzany jest drogą selekcji, a nie losowania. Arystokracja jest jest ustrojem elitarnym, ponieważ ogranicza dostęp do rządów ze względu na przyjęte przez siebie kryterium, posiadania dzielności etycznej.
Oligarchia
Oligarchia, jest zwyrodniałym ustrojem w stosunku do arystokracji, bazującym na dążeniu zdobywania bogactw, przez wąską grupę sprawujących władzę. Arystoteles podaje w Etyce Nikomachejskiej zwięzłą, ale dobrze opisującą definicję oligarchii „Arystokracja natomiast wyradza się w oligarchię, jeśli ci, co sąu władzy, są® i nie rozdzielają własności państwowej wedle tego, na co kto zasługuje, lecz sami zagarniają wszystko lub największą część, wszystkie urzędy obsadzając zawsze tymiggllpmi ludźmi, i stawiają ponad wszystko towWHjWMHMjBteimdŚftelka garstki, ludzi złych, zamiast t$ćh którzy są najzacmejikIMfedjtayowym krytrium sjpllyowania władzy w oUgarchn&ąftf.irflTk !®nie wielkość grupy r/w h.T i‘- ijronieważ nie Hk nazwać oligarchią ustroju, edzi*.imi|!!?5lT^'f mniejszość 1ządy bo większości są nią nadal. \\
zarysowuje -ićĘiSSIfflfflE>HB9\vagi zamożności na:
1 I oligarchia: dostęp do ryładzy uzależniony Bt od cenzusu maiatkoillŁrła tyle wysokiego, że uboga większość nie może go przekroczyć; bezwzględnie jednak zaś każdy, kto go osiągnie, dołącza do grona rządzących.
II oligarchia: dostęp do władzy zależy od Wysokiego cenzusu majątló”
SgETawMsami dobierają członków na wolne stanowiska, przy czym u||k. liuffrrii iłbog||S
wszystkich, którzy ten cenzus osiągają albo tylko niektórych.
III oligarchia: cenzus majątkowy jest jeszcze wyższy niż w poprzedniJf^^MS^^ś urzędy są dziedziczne.
III 5,3
13 EN. \ IlilO
7