interrm,
pfpasajakuba
Pzyskał
ziały polityczne a związków i, częśćznich rzywódcami roronnym Janem mowierczej d wojewody
zu senatorowie )cy króla, czyi ie, ale
lańskiego, Firleja, wczas znajdowało iskachpod errexem. sem,
□rólewia.
: jeszcze jednym taienie terminu a przedłużać Warszawie sejm i sejmów kandydata
Troskę o porządek publiczny powierzono marszałkowi wielkiemu koronnemu. Jemu też dano prawo ogłoszenia wyboru króla • Stronnictwu skupionemu wokół prymasa udało się natomiast wywalczyć, iż sejm elekcyjny odbędzie się w Warszawie, a nie, jak chcieli oponenci, w Lublinie. W sytuacji, gdy m.in. za sprawą zabiegi Jana Zamoyskiego ustalono, iż prawo do wyboru zyskać ma ogół szlachty, miejsce sejmu elekcyjnego wydało się ważne. Elekcji witim szlachta miała dokonać osobiście, a zatem liczyć się trzeba było z faktem, że najliczniej wezmą w niej udział mieszkający najbliżej miejsca wyboru. W Warszawie rosły szanse stronnictwa katolickiego, gdyż nauka reformatorów nie znalazła uznania u szlachty mazowieckiej (w przeciwieństwie do małopolskiej, której łatwiej byłoby zdominować ewentualny zjazd w Lublinie).
Kandydatem obozu katolickiego na króla był już wówczas Walezy, co budziło niepokój środowisk dysydentów. Aby go rozwiać, jeden z głównych zwolenników współautora „nocy św. Bartłomieja”, Piotr Zborowski, wysunął pomysł uchwalenia konfederacji warszawskiej.
Akt ten był częścią konfederacji generalnej, którą ogłoszono zamiast I lokalnych konfederaci zawiązanych przez szlachtę w początkach bezkrólewia. W ramach konfederacji generalnej powzięto też inne postanowienia, m.in. obowiązek zaprzysiężenia przez monarchę-elekfca praw i swobód szlacheckich czy warunek zgody sejmu na zwoływanie pospolitego ruszenia. Co istotne, termin wolnej elekcji ustalono na 5 kwietnia we wsi Kamień pod Warszawą.
Na zwołanych w początku marca sejmikach pokonwokacyjnych, a przynajmniej na części z nich, doszło do burzliwych debat nad postanowieniami z konwokacji i ponownie wróciła sprawa jej legalności Ostatecznie jednak, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniem, w początkach kwietnia na polach pod Warszawą oficjalnie rozpoczął się sejm elekcyjny. W namiocie, zwanym szopą senatorską, ustawionym pośrodku pola elekcyjnego, senat wysłuchiwał propozygi składanych przez posłów reprezentujących kandydatów. Wokół owego namiotu rozlokowała się obradująca szlachta.
naczynie na święte