W. Pitirtk l> ffp Jo minki o kom mtfkfwuitJii, Warnnra 20UH, ISBN 97* 43 <.301-14-6,0 by WAlP 2004
Mimo pewnej jednostronności cechującej ten fragment rozważań, zawiera on myśl, która, pojawiając się raz po raz na kartach tej książki, stanowi jeden z najważniejszych składników zawartej w niej koncepcji mediów jako środków komunikacji: poszczególne funkcje różnych elementów przekazu reprezentują różne poziomy procesu komunikowania. Funkcja, jaką pełni jakiś element niższego poziomu, jest nosicielem funkcji na wyższym poziomie, ta zaś z kolei może być nosicielem funkcji na poziomie jeszcze wyższym.
Myśl Tetelowskiej zawartą w cytowanym fragmencie jej rozprawy - biorąc pod uwagę to, co faktycznie zostało wyrażone, a nie to, co autorka być może chciała wyrazić - można przedstawić graficznie na przykład w taki sposób:
-► działa
......► może działać
Odczytując ten schemat, otrzymamy następujące twierdzenia: (1) różnorodne treści (B) przekazane za pomocą języka mówionego, symboli literowych i obrazów (A) określają stan poinformowania (C), czego wynikiem może być modyfikacja (lub utrwalenie) postawy (D) albo działania (D^; (2) różnorodne treści (B) przekazywane za pomocą języka mówionego, symboli literowych i obrazów (A) mogą odbiorcom dostarczyć rozrywki, a w tym także przeżyć estetycznych i emocji (C(), które z kolei mogą wpływać na postawy i przekonania (D) lub działanie (D,). Gdybyśmy chcieli posłużyć się symboliką matematyczną, zapisalibyśmy:
B =/(A), C =/(B), D =/(C), a więc D =/{/(/(A)]}.
Przedstawiony tu pogląd Tetelowskiej (a może tylko jej imputowany?) na funkcje prasy stanowi raczej punkt wyjścia niż punkt dojścia zarówno w rozprawie, z której pochodzi analizowany cytat, jak i w rozwoju myśli