I> M<Quail. fiww irtmmiknwiKU) masourgo. Warszaw* 2007 ISHN ‘ł7H-K.X-01-ISI53-M. C l>y \VN PWN 2007
18. Literatura uzupełniająca 49\
Z wcześniej wymienionych powodów społeczne i kulturowe oddziaływania mediów trudno ocenić. Można obserwować krótkotrwale zmiany na poziomie indywidualnym, które dają się niekiedy uogólniać do większych zbiorowości, a nawet całego społeczeństwa. Jednakże brakuje nam metodologii, by rzetelnie badać ogólniejsze tendencje na wyższym poziomie analizy, 1 stąd musimy poprzestawać na teorii i dyskusji. Trudno wątpić, że media oddziałują na społeczeństwo, i prawdopodob
nie istnieją jakieś ogólne wzory tego oddziaływania, ale często brak im konsekwencji, wzajemnie się znoszą, a złożone społeczeństwa cechuje zwykle wiele równoległych linii rozwoju. Media me są raczej głównym motorem fundamentalnej, długofalowej zmiany społecznej, lecz funkcjonują jako kanał i katalizator, ułatwiając społeczeństwu refleksję nas nim samym 1 nad zachodzącymi w nim zmianami. odzwierciedlając je za pośrednictwem treści oraz umożliwiając dyskusję i adaptację.
Braun-Galkowska Mana. Ulfik-Jaworska Iwona (2002). Zabawa w zabijanie. Lublin: Gaudium.
Carlsson Ulla, von Fcilitzen Cecilia (1998). Children and Media Yiolence. Góteborg: UNESCO.
Gitlin Todd (1980), The Whole World Is Walt bing: Mass Media in the Making mul Unmaking oj ihe Mew Leji. Berkeley: University oł Califoi nia Press.
Krzysztofck Kazimierz. Szczepański Marek S (2002), Zrozumieć rozwój. Od efmłeczeństw tradycyjnych do informacyjnych, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Lcvinson Paul (2006). Telefon komórkowy, jak zmienił świat najbardziej mobilny ze środków komunikacji, tłum. Hanna Jankowska, Warszawa: Muza.
Olivier Mary B. (2003), Race and Crime in Ihe Media, w: Angharad N. Vaklivia (red.), The Com-//anion to Media Słudies, Oxf'ord: Blackwcll.
Perse Elizabeth M. (2001), Medui Effects and Sonety, Mahwah: Erlbaum.
Rosengren Kall E., Windahl Sven (1989), Media iMatter, Norwood: Ablex.