Rozdział 7 Udział pielęgniarki w procesie leczenia
3

•    Wprowadzanie zgłębnika delikatnie i stopniowo.

•    Pobranie materiału do badania z pierwszej porcji popłuczyn.

•    Zakończenie zabiegu w momencie uzyskania klarownych popłuczyn.

•    Przy płukaniu utrzymywanie słupa wody w lejku i zgłębniku.

Zapamiętąj:

W wyniku nieprzestrzegania zasad pacjentowi grozi:

•    hipotermia (podanie płynu o temperaturze niższej niż 37°C),

•    oparzenie (podanie płynu o temperaturze wyższej niż 40®C),

•    zachłyśnięcie,

•    zakrztuszenic,

•    zasłabnięcie,

•    zapaść,

•    mechaniczne uszkodzenie aż do przebicia włącznie ściany przewodu pokarmowego,

•    zatrucie wodne (w przypadku obfitych płukań) — dlatego u dzieci żołądek należy płukać 0,9% roztworem NaCL,

•    nicuzyskanie popłuczyn w wyniku przerwania słupa płynu w zgłębniku powietrzem (nieskuteczność zabiegu).

Uwaga. Płukanie żołądka u osoby nieprzytomnej.

Przed wykonaniem płukania zachodzi konieczność wykonania intubacji (uniemożliwienie przedostania się płynu do dróg oddechowych) oraz założenie szczękorozwieracza — umożliwienie założenia zgłębnika. Zabieg wykonuje się w ułożeniu pacjenta w pozycji leżącej bocznej. Sam zabieg wykonuje się w sposób podany wyżej. Po usunięciu zgłębnika zachodzi konieczność oczyszczenia jamy ustnej przez odessanie ssakiem, co zapobiega zachłyśnięciu.

7.3.4

Wykonywanie zabiegów i podawanie leków do układu oddechowego

Do układu oddechowego podaje się leki drogą inhalacji, czyli wziewania. Leki podawane tą drogą występują w postaci gazu, pary wodnej, aerozolu. Mogą one wywierać działanie na cały organizm (przez przedostanie się do pęcherzyków płucnych i wchłonięcie do krwi), jak również mogą wywierać działanie tylko miejscowe na błonę śluzową układu oddechowego.

Celem stosowania jest:

•    natlenienie organizmu,

•    wywołanie znieczulenia ogólnego,

•    zadziałanie lecznicze na błonę śluzowi) dróg oddechowych.

Ryc. 7.5. Inhalator ultradźwiękowy.

Do środków najczęściej stosowanych w inhalacjach należą:

•    roztwory chlorku sodu (solanki) — działają nawilżająco,

•    roztwory wodorowęglanu sodu (soda) — działają mukolitycznie,

•    napary i zawiesiny ziół i olejków (rumianek, olejek sosnowy itp.) — działają przcciwzpalnie,

•    roztwory leków przeciwzapalnych, przcciwskurczowych i antybiotyków.

Podawanie tlenu

We wszystkich stanach, w których występuje hipoksja (niedobór tlenu w organizmie), wskazane jest podanie tlenu. Pielęgniarka może samodzielnie, bez zlecenia lekarskiego doraźnie podawać tlen. Natomiast przy tlenoterapii obowiązuje ukończenie kursu specjalistycznego w dziedzinie pielęgniarstwa. (Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 września 1997 r. DzURP, Nr 16, poz. 750).

457