Dawniej szydełkowano niemal wyłącznie delikatnymi włóczkami bawełnianymi, z których wykonywano m.in. zasłony, obrusy czy serwetki lub ozdabiano je. Koronki szydełkowe były pięknym wykończeniem kołnierzyków i delikatnych chustek. Także żabot męskiej koszuli często był szydełkowany.
Coraz większa dostępność włóczek w różnych gatunkach i kolorach pozwoliła nie ograniczać się do wymienionych powyżej przedmiotów. Przykłady z tej książki zostały wykonane z bawełny mer-ceryzowanej, ale mogą prezentować się całkiem odmiennie, gdy wykorzystana zostanie inna nić. Ściegi naśladujące koronki wyglądają najlepiej, gdy są wykonane z delikatnych, wygładzonych nici, ale niektóre wyroby ażurowe z włóczek melanżowych lub o ciekawej fakturze są równie interesujące.
Są z reguły stalowe, aluminiowe lub plastikowe, w różnych rozmiarach, zależnie od średnicy. Ponieważ każdy splot wykonuje się osobno i dopóty, dopóki na szydełku nie pozostanie jedno oczko, nie potrzeba zapasu miejsca na sploty. Z tego powodu szydełka mają standardową, wygodną długość.
Nie ma sztywnych reguł trzymania szydełka i nici. Poniższy rysunek pokazuje zaledwie jeden z wielu sposobów. Każdy może wybrać, co mu najbardziej odpowiada.
Z uwagi na ograniczoną objętość nie prezentujemy w tej książce wszystkich diagramów poglądowych, zarówno dla osób leworęcznych, jak i praworęcznych. Osoby leworęczne mogą odrysować diagramy i obrócić kalkę lub oglądać je w lusterku. W opisach muszą też zamienić „lewa" na „prawa" i na odwrót.
Lewa ręka podtrzymuje robótkę, kontrolując przez cały czas przesuwanie nici. Środkowy palec manipuluje nicią, a wskazujący i kciuk przytrzymują robótkę.
Niemal każdy splot zaczyna się od wykonania łańcuszka, który jest sekwencją oczek, rozpoczynającą się oczkiem początkowym.
Wykonaj pętelkę i przeciągnij przez nią kolejną pętelkę. Lekko zaciśnij i przesuń pętelkę do góry szydełka.
Narzucanie (narz.)
Aby zachować napięcie nici niezbędne do szybkiej i dokładnej pracy, warto przepleść ją przez palce lewej ręki w pokazany powyżej sposób.
'JTjjJ | |
Narzuć nitkę na szydełko w kierunku odwrotnym do ruchu wskazówek zegara (możesz też manewrować szydełkiem, trzymając nieruchomo nić). To czynność bardzo często wykonywana podczas szydełkowania i nazywa się ją narzuceniem lub nawinięciem nitki. Oczko łańcuszka (o.ł.) o | |
i | |
Bez zaciskania poprzedniej pętelki narzuć nitkę, aby uformować nową pętelkę. | |
i |
wp-- |
Szydełko trzyma się w prawej ręce podobnie, jak trzyma się ołówek.
Powtarzaj dodawanie oczek tak długo, jak potrzeba. Pamiętaj, aby licząc oczka, nie uwzględniać oczka początkowego.
Uwaga. Jeśli nie zaznaczono inaczej, szydełkując łańcuszek początkowy, zawsze zaczynaj od dwóch oczek, jak na powyższym rysunku.
4