skanuj0011 (216)

I

go wdbec Uciekła mi przepióreczka czy tCCbczkoWlH go dokończenie-adaptacja Grzechu Żeromskiej i (|qH w obszarze dialogu dzieła z dziełem²³, ale obli'm (hm jest szerszy od obszaru parafrazy komicznej.

1

Określenie: demaskowana poetyka pisarza wszelkiego wzoru) wymaga, być może, usprawiedliwi* nia. Każdy twór literacki (niekoniecznie utwór, bu i g# tunek) rości sobie pretensje do niepowtarzalni imcI, ■ czytelność swą zawdzięcza intersubiektywnemu lanli cjonowaniu reguł opisywalnych i powtarzalnych. I Ni «* |« rzalnych — to znaczy także: dających^się naśiudnWI zprzesadąj^Wybór techniki iparodii nie jest /ii|i*dłtł* dowolny,, ponieważ zostaje podyktowany prze* piii wowzór zdradzający się ze swymi mankamenlitnu ¹

(Parodia jest zawsze parodią wzorca wysokiej dia wzorca niskiego byłaby czynnością zbytcc/niijjUiłM nie będzie parodiował (we właściwym, ustalonym mk wyżej sensie słowa) pieśni dziadowskiej lub ru²⁴, które jednak znakomicie nadają się do pi'"tA|f ośmieszającej jakieś pozaliteraekie zjawisko. l'i _YI»U dem choćby cytowane Proroctwo królowej .imlwM, z którego genologiezmą klasyfikacją nie mieliśmy kszych kłopotów. Gdy jednak jako materiul dla |m»* róbki służy pierwotekst o ustalonej randze hliam Mi wątpliwości zaczynają się mnożyć.

Dotychczasowe wywody dadzą się sprowadzi! M | zyi^trawestacja w odróżnieniu od parodii mu JhIm# ntflŃ wyrażania określoną formąicję literacką, a Jo Im | treści obraz rzeczywistości.^Zgadzamy się % |n niem w badaniach zadomowionym, że styl nmlfjfl niski lub wysoki, czyli — mówiąc nieco Inną i> i ihIMh logią — może być tak, że plan wyrażaniu J««l mtHi

od planu treści i tak, że plan wyrażania jest wyższy od [planu treści. Póki plan wyrażania jest niższy, nie mapy trudności klasyfikacyjnych: „niski” rytm melicz-fcego wiersza zderzał się z wysoką materią zabiegów Iwokół beatyfikacji królowej, co dało w rezultacie fcra-I westację cake-walka. Trudności wystąpią w przypad-j ku odwrotnym.

■ Jak się rzekło, nie wszystko w Parodiach Swinar-■kiego gotowiśmy zaliczyć do parodii. Np. nie jest chyba parodią z Mickiewicza następujący tekst²⁵:

Kapliczka, wieczór Starzec — Chór dziadów

Chór

Smutno wszędzie, goło wszędzie, j

Co to będzie, co to będzie?

Guślarz

(wchodzi)

Otwieram drzwi od kapliczki.

Wstępujcie, duszeczki czyśćcowe!

Podpisujemy umowę

I wypłacimy zaliczki.

Tylko żwawo, tylko śmiało!

Starzec

Ohoć pieniędzy w kasie mało.

Chór

Jaśniej wszędzie, raźniej wszędzie.

Forsa będzie, forsa będzie! [...]

Patrzcie, ach .patrzcie do góry,

Oto z wiecznymi pióry,

Z puzonem i klarnetem Para Aniołków zatacza kółka,

Niby Deflers z Kajaiwetem

Albo Broszkiewicz i spółka {.. .J

375