Dziecko z FAS w systemie edukacji
ułatwić mu realizację zadania, jakim jest edukacja, niezbędna staje się diagnoza psychologiczno-pedagogiczna. Nie tylko po to, aby określić jego aktualny poziom rozwoju, ale przede wszystkim po to, aby „dać do ręki narzędzia”, które pomogą mu w realizacji zadania, jakim jest edukacja.
Diagnoza
Kędy mówimy o diagnozie, to najczęściej mamy na myśli iloraz inteligencji. „Chciałbym wiedzieć, jaki iloraz inteligencji ma moje dziecko” - jakże często w praktyce psychologicznej spotykamy się z takimi oczekiwaniami rodziców. Jeżeli i diagnosta myśli w taki sposób, to inteligencję pokazuje tylko jednowymiarowo, podczas gdy w rzeczywistości jest ona wielowymiarowa. Po drugie, mamy także inny rodzaj diagnozy
- diagnozę kliniczną, która w przypadku dzieci z FAS jest bardzo przydatna, a w badaniach do celów edukacyjnych rzadko stosowana. Tak naprawdę bardziej istotne jest to, jak dziecko pracuje niż to, czy ma ono II = 83, czy II = 75. To - jaka ta diagnoza będzie
- zależy od dociekliwości badającego, od jego kompetencji i doświadczenia. Diagnoza opiera się na testach, to prawda, ale diagnozy dziecka nie stawia test, tylko człowiek.
Dzieci z FAS stawiają także dodatkowe wyzwanie diagnostom — tutaj nie można stawiać diagnozy co kilka lat, jak to się zwykle robi. W ich przypadku diagnoza musi być diagnozą kroczącą, ma ona służyć systematycznemu monitorowaniu skuteczności oddziaływań terapeutycznych i stymulujących. Winna więc obejmować nie tylko poziom intelektualny, ale także poziom rozwoju innych funkcji.
labela 2.
Wieloaspektowość diagnozy
Lp. |
Diagnozowane funkcje |
Co podlega diagnozie |
1. |
Intelektualne |
Myślenie |
2. |
Orientacyjne |
Spostrzeganie, uwaga, pamięć, mowa |
3. |
Wykonawcze |
Motoryka |
4. |
Emocjonalne |
Emocje i motywacja |
5. |
Funkcjonowanie społeczne |
Znajomość i rozumienie norm, komunikowanie sie |
6. |
Potrzeby |
Zaspokajane i nie zaspokajane |
7. |
Diagnoza pedagogiczna |
Poziom osiągnięć, trudności, braki |