skanuj0024 (143)

5.4. Międzynarodowe konwencje o zasięgu europejskim

I    — listę gatunków roślin, które powinny być ściśle chronione;

II    — listę gatunków zwierząt, które powinny być ściśle chronione;

III    — listę gatunków zwierząt, których eksploatacja winna być reglamentowana i kontrolowana;

IV    — wykaz niedozwolonych środków chwytania i metod zabijania zwierząt.

Nad realizacją postanowień tej konwencji oraz rozwiązywaniem sporów

między państwami czuwa Stały Komitet, w którego skład mogą wchodzić z prawem głosu delegacje państw-sygnatariuszy oraz delegaci innych państw w roli obserwatorów.

Ramka 5.3. Konwencje o zasięgu europejskim

■    Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk (Convention I on the Consen/ation ofEuropean Wildlife and Natural Habitats), K. Berneńska; przyjęta 19.09.1979 w Ber- | nie; ratyfikowana przez Polskę 1.01.1996 (Dz.U. 1996 Nr 58, poz. 263 i 264); weszła w życie w 1975, I w Polsce w 1996; siedziba Sekretariatu - Strasbourg; liczba uczestniczących państw-45;

■    Nowa Konwencja o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego (Convention | on the Protection of the Marinę Environment of the Baltic Sea Area), II K. Helsińska; przyjęta 9.04.1992 I w Helsinkach; ratyfikowana przez Polskę 24.06.1999 (Dz.U. 2000 Nr 28, poz. 343); weszła w życie w 1992, I w Polsce w 2000; siedziba sekretariatu - Helsinki; liczba uczestniczących państw - 9;

■    Europejska Konwencja Krajobrazowa (European Landscape Convention)] przyjęta 20.10.2000 we Florencji; ratyfikowana przez Polskę 27.09.2004 (Dz.U. 2006 Nr 14, poz. 98); weszła w życie 01.03.2004; siedziba Sekretariatu - Strasburg; liczba uczestniczących państw-24.

Obowiązkiem państw-stron Konwencji Berneńskiej jest:    Obowiązki stron

■    podjęcie niezbędnych środków ustawodawczych i administracyjnych w celu ^Konwend' zapewnienia ochrony dziko żyjącym gatunkom roślin i zwierząt (zwłaszcza wymię- ^{Bemeńs e}* nionym w załącznikach I i II) oraz ich siedliskom;

■    wprowadzenie zakazu posiadania lub sprzedaży roślin gatunków wymienionych w załączniku I;

■    wprowadzenie, w stosunku do gatunków zwierząt wymienionych w załączniku II, zakazu umyślnego chwytania, przetrzymywania i zabijania, niszczenia miejsc rozrodu lub odpoczynku, niepokojenia dzikich zwierząt, zwłaszcza w okresie rozrodu, wychowu młodych lub snu zimowego, oraz niszczenia lub wybierania jaj, posiadania jaj i wydmuszek, a także posiadania tych zwierząt i handlu nimi, także martwymi, ich częściami lub produktami pochodnymi;

■    podjęcie niezbędnych środków ustawodawczych i administracyjnych w celu zapewnienia ochrony gatunkom dzikich zwierząt wymienionym w załączniku III, m.in. poprzez wyznaczanie okresów ochronnych oraz regulację eksploatacji i sprzedaży;

■    popieranie restytucji rodzimych gatunków dzikich zwierząt i roślin oraz kontrolowanie introdukcji gatunków obcych;

■    sporządzanie co dwa lata raportów z realizacji przepisów konwencji.