Strona011 (2)

Nadchloran potasowy nie posiada własności wybuchowych*. f, danych zamieszczonych w tablicy 1 wynika, że wszystkie ♦dh-nlMCZo z wyjątkiem chloranów metali i azotanu amonowego lo*Mndnją się pochłaniając ciepło, co w pewnym stopniu obniża usilny bilans cieplny mas pirotechnicznych. Szczególnie jaskrawo iM»«d'*lnwia się zużycie ciepłu na rozkład utleniaczy w przypadku •Mn /anów i tlenków metali.

I utwość oddawania tlenu przez utleniacz oraz ilość ciepła po-iMthnu do rozkładu utleniacza są między sobą w ścisłym związku Tak więc w procesie palenia mas pirotechnicznych chlorany •iihi/ule łatwiej oddają tlen niż azotany; te ostatnie zaś łatwiej siarczany lub tlenki. Dodać należy, że dotąd siarczany i tlenki kliMMiwiuno jedynie w mieszaninach z magnezem, glinem i niektórymi Innymi substancjami wydzielającymi podczas palenia znaczni ilość ciepła.

T a I) 1 i e a 2

NlllMlmnja	KCI	IktCL	i\a20	K .()	Sr(>	IłaO	Ma	IV	Mn	«*b i 1	(;
• MtniMtrn lilia |n|(iilit|ila "(!	7 (.8	1)00	-800	-SOU	T.:;u	211)1.	710	ir.27	1212	•".27	ś ■ ;uh)
		MŻO							uhm)
**IO'lll(l °< •	Uil5		'—"	—			L*. »7	27 tU		I7.V.	;’.!)27

W tablicy 2 podano temperatury topnienia i wrzenia niektórych

₍.....luktów rozkładu utleniaczy; na podstawie tych danych można

Wyrobić sobie pojęcie o ewentualnej obecności fazy gazowej lub • u Mych żużli podczas palenia mas, o intensywności dymienia /on spalania itp.

i

§ 3. HIGROSKOPIJNOSĆ UTLENIACZY

Wicie soli, które spełniają wymagania stawiane utleniaczom,

, Mi/u|o znaczną higroskopijność. Szczególnie hjgroskopi jne są ^ U* magnezu, wapnia, sodu i amonowe.

Ilość wody pochłanianej przez sole zależy od wilgotności i tem-

Ł "dmy powietrza, od indywidualnych własności soli i od wiel-mśi | powierzchni zetknięcia z powietrzem.

Welinu danych z ostatnich lat, wymagających potwierdzeniu, nadchlo-,, nniii .nwy rozkłada się z wydzieleniem ciepła: 2KC10i = 2KC1 T 40₂ + i \u il Liczba ta jest niezwykle mała — stąd wynika, żc nadchloran po-. vy mim przez się nie może mieć własności wybuchowych.

4 i

Jeśli wilgotność względna powietrza w pomieszczeniu jest większa od wilgotności względnej powietrza znajdującego się bezpośrednio nad nasyconym roztworem soli, to sol będzie wchłaniać wilgoć z powietrza-. W tych warunkach kryształy soli rozpływają się na powietrzu. Jeśli natomiast wilgotność względna powietrza w pomieszczeniu jc-sl mniejsza od wilgotności względnej powietrza nad nasyconym roztworem soli, to na-odwrót, sól będzie wysychać, a w^r niektórych przypadkach można będzie zaobserwować ,,wietrzenie’’, a więc utratę wody krystulizacyjnoj.

Tak więc azotan sodowy rozpływa się przy wilgotności względnej powietrza ponad 77%, a schnie przy wilgotności mniejszej od lej wartości.    i

Wilgotność względna powietrza nad nasyconym roztworem soli może być obliczona jako iloraz prężności pary nad nasyconym roztworem soli (p) -przez prężność pary wodnej nad czystą wodą (po) w tej samej temperaturze. Prężność pary wodnej podaje się zwykle w milimetrach słupa rtęci.

W ten sposób obliczona wilgotność względna nad nasyconym roztworem azotanu w temperaturze 20'C wynosi:

i> 13

(),//, czyli //"/„ .

/'o    ''e*

W tablicy 3 podano dane o „punktach higroskopijnych” soli — utleniaczy, to jest o wilgolnościach względnych powietrza nad nasyconymi roztworami soli, w temperaturze 20°C.

W tych przypadkach, gdy brak jest w ogóle danych o prężności pary nad nasyconym roztworem soli, o jej higroskopijności można sądzić według rozpuszczalności jej w wodzie. Ocena la będzie wprawdzie niedokładna, jednakże można liczyć, że higroskopij-ność soli jest tym większa, im większa- jest jej rozpuszczalność w wodzie.

Jak widać z tablicy 3, najmniej higroskopijne są sole: Ba(NO_;{)₂, KC10₄, KMnO_h KClO.i, a następnie Ba(C10_;f)*, Pb(N0₃)₂ i KNO_;{.

Sole uznajemy jako higroskopijne wtedy, gdy prężność pary nad ich nasyconymi roztworami jest mniejsza niż prężność pary nad nasyconym roztworem azotanu potasowego.

Praktycznie biorąc, praca z solami, nad których roztworami utrzymuje się wilgotność względna poniżej 75—110%, jest trudna.

Wskutek znacznej higroskopijności zupełnie nie stosuje się w pirotechnice takich soli, jak Mn(NO₍)», Ca(NO_;i)₂, Mg(NO_;j)_;>, Si (C10_;!)₂, Ba(C10_;)>, Al(NO_;i)_;{.

Z tego samego pęwodu również j takie utleniacze, jak azotan sodowy, używane są do mas pirotechnicznych tylko wtedy, gdy masy te można izolować od wilgoci powietrza.

1

25