Na kalce technicznej rysuje się w stałych K2[mm) odstępach układ linii równoległych z opisem, odpowiadającym przyjętemu cięciu warstwie. Sporządzoną w ten sposób siatkę linii równoległych należy tak przyłożyć na mapę, aby punkty (pikiety) A i B znalazły się na liniach o określonych wysokościach. Uprzednio należy na mapie wykreślić ołówkiem kreskę łączącą punkty A i B. Poszukiwane punkty przebiegu warstwie otrzymuje się nakłuwając punkty przecięcia się odcinka .AB z tymi liniami siatki na kalce, które odpowiadają wysokościom warstwie.
Fale światła słonecznego składają się z szeregu barw. Każda barwa jest falą świetlną określonej długości W ten sposób wyodrębniono siedem kolejnych barw: fioletowa, indygo, niebieska, zielona, żółta, pomarańczowa, czerwona.
Proces widzenia barw opiera się na zdolności przedmiotów do odbijania i pochłaniania fal Promień świetlny odbity od przedmiotu wpada do oka i oddziaływuje na jego siatkówkę. W siatkówce znajdują się trzy receptory, z których każdy pochłania tylko jedną z trzech zasadniczych barw niebieską, żółtą lub czerwoną. W przypadku przedmiotów o jednym z kolorów zasadniczych, działa tylko jeden z receptorów. Przy innych kolorach działają dwa lub trzy receptory jednocześnie.
Każdą barwę można: rozjaśnić przez dodanie barwy białej; przyciemnić - przez dodanie barwy czarnej; złamać przez dodanie barwy szarej
W rysunku geodezyjnym barwy wykorzystywane są przy wykonywaniu map, przekrojów' geologicznych i wykresów Dzięki kolorowaniu zwiększa się czytelność i przejrzystość rysunku Głównym problemem przy kolorowaniu akwarelami jest kurczenie się papieru pod wpływem wody Z tego tez względu często stosowanie farb wodnych zastępuje się kolorowaniem kredkami
Wzorce, symbole oraz nazwy barw używanych do kolorowania map górniczych ujęte są w polskiej normie PN-72/G-09001 Mapy górnicze. Wzorce, nazwy i symbole banv
Równocześnie z warstwicami, rzeźbę terenu można przedstawiać poprzez odpowiednie pokolorowanie obszarów pomiędzy warstwicami. Takie pokolorowanie mapy podnosi plastykę rysunku i ułatwia szybkie zorientowanie się w rzeźbie terenu. Zasady doboru kolorów do kolorowania map wysokościowych: kolory powinny różnić się i jednocześnie tworzyć harmonijną skalę barw; dobór kolorów powinien wywoływać wrażenie podnoszenia się terenu w miejscach górzystych i obniżania w dolinach (np. od barwy zielonej, poprzez żółtą do czerwonej i brązowej)
Taką metodę kolorowania map stosuje się nie tylko do przedstawienia rzeźby terenu, lecz np. na mapach miąższości złoża, gęstości zaludnienia terenu, itp.