w o nica zielona1

Włośnica zielona Setaria viridis (L.) P. B.

Rodzina: Trawy, Gramineae

1— pokrój; 2— kwiat; 3 — kłoselc ze wspierającymi szczecinkami; 4 — ziarniak z plew-kami i plewami od strony grzbietowej; 5 — ziarniak z plewkami 1 plewami od strony brzusznej; 6 — nagi ziarniak od strony grzbietowej; 7 — nagi ziarniak od strony brzusznej; 8 — nagi ziarniak w przekroju poprzecznym; 9 — nasada blaszki liściowej z włosami zamiast błoniastego języczka; 10 — wyrastający liść zwinięty rurkowato; Ili i2 — siewki (I—12 oryg.)

Trawa jednoroczna, jara, wysokości 5—40 cm. Źdźbła cienkie, podnoszące się. Kwiatostan kłosokształtny, długości 1—10 cm i grubości 0,7— 1 cm, dołem nie przerywany, zwykle nieco zwisły. Szczeciny zielone lub fioletowe, po dojrzeniu owoców nie zmieniają barwy. Kłoski długości 2 mm, odpadające. Plew 3, druga i trzecia jednakowej długości, zakrywają prawie całkowicie dwie plewki obupłciowego kwiatu. Plewki na dojrzałym ziarniaku prawie białawe, niezbyt silnie wypukłe i drobniutko poprzecznie guzkowane lub drobno, delikatnie, poprzecznie pomarszczone. Ziarniak jajowaty, bezbarwny, długości 1,5—1,75 mm i szerokości około 0,75 mm. Kwitnie od VI do X.

Włośnica zielona występuje zwykle na glebach żyzniejszych i częściej jest spotykana w Polsce południowej. Na glebach piaszczystych i gliniastych towarzyszy jej włośnica sina. Zachwaszcza głównie okopowe oraz zboża ozime, w których utrzymuje się w postaciach karłowatych, owocując zwykle masowo dopiero na ścierniskach.

Rozmnaża się przez ziarniaki zachwaszczające glebę na miejscu lub rozsiewane z zanieczyszczonym ziarnem siewnym albo z obornikiem. Ziarniaki w glebie nie tracą siły kiełkowania przez 10—15 lat.

Siewki: pierwszy liść podługowaty, długości 10—12 mm, szerokości