X3e50dd739p10

,

jest cięższy i mocniejszy od żużla wielkopiecowego granulowanego, lecz zawiera dość często dużo szkodliwych zanieczyszczeń. Żużla paleniskowego używa się jako wypełniacza ocieplającego do produkcji cegły, bloków, pustaków itp. z tworzyw cemen-towo-glinianych. Żużel paleniskowy rzadko kiedy nadaje się do użytku w stanie naturalnym jako wypełniacz. Przeważnie spotykamy żużle wymagające badań laboratoryjnych w celu ustalenia ich przydatności do tworzyw cementowo-glinianych, ponieważ zawierają one nadmiar niespalonego węgla, siarki i wapna palonego. Taki żużel przeważnie jest koloru szarego lub szaroczarnego i wymaga uszlachetnienia przez usunięcie z niego nadmiaru szkodliwych zanieczyszczeń, co można osiągnąć przesiewając żużel przez sito o oczkach 5 mm. Przesiewanie żużla paleniskowego powinno być dokonywane przy pobieraniu go z hałd; unika się przez to transportu nieprzydatnych zanieczyszczeń. Usunięcie szkodliwych zanieczyszczeń z żużla można przeprowadzić jeszcze w inny sposób: jesienią na plac budowy lub wytwórni zwozi się żużel i układa tworząc warstwę o grubości od 0,5 do 1,00 metra; następnie zlewa się go rozwodnionym mlekiem wapiennym i pozostawia przez okres zimowy na działanie wpływów atmosferycznych. Pod działaniem deszczów i mrozów prawie wszystkie szkodliwe domieszki ulegną rozpadowi i wypłukaniu, co obniży w znacznym stopniu szkodliwy ich wpływ na wyroby z tworzyw cementowo-glinianych. Żużle paleniskowe leżące przez parę lat w zwałach pod wpływem działań atmosferycznych tracą wiele szkodliwych domieszek, zmieniając swój kolor na czerwonobrunatny. Takie żużle mogą być użyte do produkcji elementów budowlanych z tworzyw cementowo-glinianych bez uprzedniego ich uszlachetniania.

Sieczka

Jako wypełniacz ocieplający przy wykonywaniu murów monolitycznych i elementów budowlanych z tworzyw cementowo--glinianych najlepsza jest sieczka ze słomy żytniej lub pszenicznej. Słoma powinna być zdrowa, czysta, bez kłosów i nie zbutwiała. W braku słomy żytniej lub pszenicznej można użyć sieczkę ze słomy rzepakowej i grochowin. W okolicach, gdzie trzcina jest cięta w okresie zimowym, można jej użyć na sieczkę zamiast sieczki ze słomy zbożowej jako wypełniacza ocieplającego. Dodatek sieczki do tworzyw cementowo-glinianych powoduje zmniejszenie współczynnika przewodności cieplnej i obniża nieznacznie wytrzymałość na ściskanie, co nie jest niebezpieczne w budownictwie wiejskim. Tworzyw cementowo-glinianych z dodatkiem sieczki używa się do wyrobu cegły, bloków, płyt i pustaków do ścian zewnętrznych i działowych, do podłóg w budynkach gospodarskich oraz jako podłoże pod posadzki i zamiast ślepych podłóg. Przy wyrobach cienkościennych i do podłóg należy używać sieczkę krótko ciętą długości 0,5 do 2 cm, a do wyrobu cegieł, bloków i płyt od 2 do 5 cm. Przy budowie ścian monolitycznych sieczkę tnie się na długość od 5 do 10 cm. Sieczka powinna być magazynowana pod dachem i używana do mieszaniny w stanie suchym.

Paździerze

Paździerze jako materiał odpadowy znalazły ostatnio zastosowanie przy produkcji elementów budowlanych z tworzyw cementowo-glinianych. Używane są one jako wypełniacz ocieplający przy wyrobie płyt izolacyjnych, bloków, cegieł i płyt do ścian działowych. Mogą być stosowane zarówno paździerze lniane, jak i konopne. Przed użyciem należy je przesuszyć, tj. roz-trząsnąć widłami lub grabiami na luźne części, i pozostawić na pewien czas. Nie wolno do przygotowywanej masy cementowo-glinianej wsypywać paździerzy w postaci zbrylonych kawałków, które nie dadzą się dobrze przemieszać. Magazynować należy je pod dachem chroniąc przed zamoknięciem, ponieważ do produkcji paździerze należy używać w stanie suchym.

Trociny i wióry

Przy produkcji lekkich betonów cementowo-glinianych do ścian monolitycznych, tj. ubijanych w deskowaniach, lub przy produkcji cegieł, bloków lub płyt można użyć jako wypełniacza ocieplającego trocin lub wiórów. Najlepiej nadają się do tego

2* 19