Zasady Wykładni Prawa L Morawski"6

Zasady wykładni prawa

nowiących jego przedmiot. Z tego względu zasadniczo należy domniemywać, że jeżeli ustawodawca czegoś w prawie tym nie uregulował, to była to jego świadoma i celowa decyzja. Tylko w przypadkach, gdy w przepisach wyraźnie brakuje normy koniecznej do wydania decyzji w określonych sytuacjach, można traktować ów brak jako lukę i zastanawiać się nad dopuszczalnością jej wypełnienia w drodze analogii. Przeciwko analogii przemawia to, że podważa ona pewność prawa, która w stosunkach ubezpieczeń społecznych jest wartością bardzo wysokiej rangi. W literaturze wskazuje się, że szczególnie wątpliwe jest stosowanie w drodze analogii norm prawa cywilnego na niekorzyść ubezpieczonego, a szczególnie niebezpieczne jest sięganie w drodze analogii do przepisów podobnych ze względu na rafio legis, bowiem porównywanie «racji» przepisów prawa ubezpieczeń społecznych i prawa cywilnego jest bardzo trudne i często dowolne, gdyż zupełnie inne są racje uregulowań ubezpieczeń społecznych i inne cywilnych, w tym odszkodowawczych”. Podobnie SN uważa, że ze względu na zamknięty charakter regulacji również „przepisy płacowe należy interpretować ściśle, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej, ścieśniającej lub analogii (por. wyrok SN z dnia 13 stycznia 2009 r., I PK 131/08, M.P.Pr. 2009/8/433).

Istnieją oczywiście systemy mieszane, których pewne fragmenty mają cechy bardziej zbliżone do regulacji zamkniętych i wyczerpujących, podczas, gdy inne fragmenty mają charakter wyraźnie otwarty, by powołać przykład prawa administracyjnego, czy prawa procesowego¹⁰. Biorąc ten fakt pod uwagę stwierdzić należy, iż w prawie administracyjnym nie ma żadnych generalnych zasad, co do dopuszczalności lub niedopuszczalności stosowania analogii^{1 2}. W takich sytuacjach odpowiadając na pytanie, czy analogia jest dopuszczalna należy rozważyć charakter regulacji oraz kierować się szczegółowymi dyrektywami stosowania analogii i argumentom a contrario (por. niżej). Jedną z takich zasad jest na przykład dyrektywa, że do wyjątków, przepisów ograniczających prawa obywatelskie, czy przepisów kompetencyjnych, nie jest wolno stosować analogii¹². Z tego też powodu uważam,

1

¹⁰    M. Jaśkowska, Związanie decyzji administracyjnej ustawą, Toruń 1998, s. 86.

2

   F. Smoktunowicz, Orzecznictwo SN i NSA. Kodeks postępowania administracyjnego, Warszawa 1994, s. 47, R. Mastalski, Interpretacja prawa podatkowego..., s. 115.

¹²    M. Kosiarski, Zakres stosowania analogii w prawie administracyjnym, „Kwartalnik Prawa Publicznego” 2003/1, s. 58; wyrok WSA w Warszawie z dnia 25.01.2006, VI SA/Wa 1971/05, LEX nr 206579.

c: • m 226 ■ * »