img029

-Czcić I. Humor w komunikacji językowej____

Zlotouici i niezmiernie przy tym ważni politycy zapominaj?, że zgodnie choćby z Mickicwi-wikimi strofami, co prawda każdemu inna. lecz grzeczność należy sic wszystkim. Tym wszyst-i zaś pozostaje przeciwstawić się arogancji sil? i godności? osobista.

Charakter przekazywanych tu informacji oraz wykorzystywane przy tym środki istyczne mogq być z jednej strony traktowane jako zjawisko marginalne, lecz ^rttgicj strony ich funkcja atraktywna sprawia, że nic sposób im przypisać margi-icgo znaczenia. Przecież i felieton, który zajmował dolnq część pisma, odznacza! jednocześnie wysoka pozycja wśród czytelniczych upodobań.

5. Zakończenie

.Swobodne słownictwo, potoczna frazeologia opuściły już dawno granice fclieto-a gry językowe (...) nic omijają nagłówków informacji" - stwierdza W. Pisa-'. Zmniejszanie stopnia oficjalności oraz liczne środki stylistyczne, slużqcc anga-aniu uwagi odbiorcy, nic omijają także treści samych relacji, co sprawia, że na mówić o ich felictonowości. Choć sam derywat - ze względu na znikoma totliwość uż.ycia - przestał pojawiać się w słownikach, to jednak reguły systemu kowego oraz rzeczywistość pozajęzykowa zapewne nie pozwolą mu całkowicie cnqć.

Bibliografia

miński J.. 2001. Styl potoczny, (w:] Współczesny jeżyk polski, J. Bartinińłki (red.). Lub-t.

c z y k J., 1998, Jeżyk na sprzedał. Warszawa.

j z i ń S k i E.. 1996, Felieton, (w:J Dziennikarstwo i Mat mediów, Z. Bauer. E. Chudziński hJ.). Kraków.

»ias S., 1970. Kontaminacje we współczesnym jeżyku polskim. Próba charakterystyki. An-les UMCS. sec. F. Lublin.

c H. P.. 1977, Logika a konwersacja, przcl. J. Wajszczuk, „Przegląd Humanistyczny",

6.

B.. 2001. Jeżyk wchodzi »v gre - o grach językowy ch na przykładzie sloganów• reklamowych.

ęlówiówprasowych i tekstów graffiti, .Poradnik Językowy", z. 10.

d z i ń s k i T.. 2002. Przekleństwo info-rozrywki, .Znak*, nr 561.

lejko E.. 1997. Strategia tekstotwórcza a gry językowe w literackich nazwach własnych.

] Gry wje&ku. literaturze i kulturze, E. Jędrzejko, U. Żydck-Bcdrurczuk (red.). Warszawa.

a n M.. 2003, Slogany w reklamie i polityce, Warszawa.

ński P. H.. 1999. Retoryka reklonry, Wrocław.

..Skowroński K.,Ziomccki M., 2002, ABC dzieiuiikarstwa. Warszawa, i e w i c z H., 1992, Zabawy literackie. Kraków.

r J.. 1990, Styl i tekst w aspekcie pragmatycznym, .Socjolingwistyka", nr IX. c k W.. 2000. Jeżyk w mediach, media w jeżyku, [w:] Jeżyk w mediach masowych, J. Bral-k, K. MosioJek-Klosińska (red.). Warszawa.

I.. Jeżyk w mediach, media w jeżyku..., s. 17.

Pisarek W., 2002. A'oho retoryka dziennikarska. Warszawa.

Pod rac ki i., 2000. Potocjte elementy językowe w polszczyinic radia i telewizji, (w:) Jeżyk w mediach masowych. J. Bralczyk. K. Mosiolck-Klosińska (red.). Warszawa.

Puknicl A.. 2003. CNN bez emocji, .Press", nr 2.

Słownik jeżyka polskiego. 1960.1. 2. W. Doroszewski (red.). Warszawa.

Słownik jeżyka polskiego. 1999. i. I, M. Szymczak (red.). Warszawa.

Słownik wyrazów obcych. 1989, W. Kopalińsk (red.). Warszawa.

Słownik wyrazów obcych. 1996. E. Sobol (red.). Warszawa.

Sufin J., 2003, Co Jest newsem?. .Press", nr 1.

Stasiński P., 1982. Poetyka i pragmatyka felietonu, Wrocław.

Uniwersalny słownik jeżyka polskiego, 2003. t. 1. S. Dubisz (red.). Warszawa.

Współczesna polszczyzna mówiona w odmianie opracowanej (oficjalnej), 1994.2. Kurzowa. W. Śliwiński (red.). Kraków.

Zdunkicwicz D., 2001, Akty mowy, (w:) Współczesny jeżyk polski, ). Bart miński (red.). Lublin.