-
I 5 Urazy | 4 Zabłądzenie | 3 Utknięcie | 2 Wyruszenie | 1 Przygotowania
Reanimacja to technika stosowana wobec osoby, u której doszło do zatrzymania oddechu lub akcji serca. W warunkach miejskich kojarzy nam się to z podeszłym wiekiem i chorobami krążenia, ale na szlaku dochodzi do tego w wyniku zanurzenia w lodowatej wodzie, uderzenia piorunu czy innego poważnego urazu. Reanimacja łączy sztuczne oddychanie metodą usta-usta z zewnętrznym masażem serca w celu przywrócenia akcji serca i oddechowej.
• Po pierwsze: wiele osób martwi się, że zła technika reanimacji może wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Bez obawy - jeśli ktoś rzeczywiście wymaga reanimacji, to jego stan jest tak zły, że możesz go tylko poprawić.
• Udrożnij drogi oddechowe poszkodowanego, przechylając mu głowę do tyłu i lekko unosząc podbródek. Pozycja jest odpowiednia, gdy zęby prawie się stykają.
• Sprawdź, czy poszkodowany oddycha, przykładając mu ucho do ust,
gdzie możesz usłyszeć lub wyczuć oddech. Sprawdź, czy klatka piersiowa się porusza.
• Jeśli poszkodowany nie oddycha, przykryj mu usta maseczką do reanimacji, ściśnij nos, weź głęboki wdech i wdmuchaj mu powietrze
w usta, tak żeby klatka piersiowa się uniosła. Zaczerpnij znowu powietrza i rób mu jeden oddech co 5 sekund.
• Kontroluj krążenie reanimowanego, sprawdzając co 10 oddechów tętno.
Możesz to robić w dwóch miejscach - po wewnętrznej stronie nadgarstka u nasady kciuka albo tuż pod kością dolnej szczęki, między dużym mięśniem szyi a tchawicą. Wyczuj tętno palcem wskazującym i środkowym i policz je przez 60 sekund. (Nie używaj kciuka, bo ma on własny puls). Prawidłowe tętno u osoby dorosłej wynosi 60-100 uderzeń na minutę.
• Jeśli poszkodowany nadal nie oddycha, musisz rozpocząć zewnętrzny masaż serca.
• Umieść nasadę dłoni ok. 4 cm od dolnego końca mostka.
• Przykryj tę dłoń drugą dłonią i spleć palce. Unieś palce nad klatkę piersiową i wyprostuj ręce.
• Uciśnij na głębokość jakichś 2,5-5 cm i zwolnij nacisk. Musisz to robić
ok. 90 razy na minutę.
Jeśli ktoś się czymś dławi i nie może tego wyksztusić, możesz mu pomóc. Stań za nim i obejmij go w pasie. Zamknij jedną rękę w pięść i umieść stroną kciuka na brzuchu, nad pępkiem, ale poniżej żeber. Chwyć swoją pięść drugą dłonią i pchnij szybko do środka i ku górze. Ważne jest, byś nie uciskał przy tym klatki piersiowej - musisz mieć ręce niżej. Powtarzaj to, póki dławiący przedmiot nie wyskoczy. Nie uderzaj w plecy.
Możesz to z powodzeniem zastosować wobec siebie, ale lepiej znaleźć stały przedmiot na odpowiedniej wysokości, o który będziesz mógł oprzeć nadbrzusze jak pieniek czy nawet skała.
Staraj się uciskać i zwalniać w sposób równomierny, a nie zrywami.
Po 15 uciskach zatrzymaj się i wykonaj 2 oddechy w usta, potem podejmij
masaż.
Sprawdź tętno po pierwszej minucie, a potem co 3 minuty.
Jeśli poszkodowany poruszy się, zakaszle lub inaczej zareaguje, przerwij reanimację i sprawdź, czy normalnie oddycha. Jeśli sądzisz, że tak, umieść go w tzw. pozycji bezpiecznej.
• Uklęknij obok niego, wyprostuj
mu nogi i rozłóż mu ręce na kształt litery T. Zegnij jego nogę (tę od swojej strony) w kolanie pod kątem prostym i umieść bliższą ci rękę na jego klatce piersiowej. Przetocz go na bok, od siebie. Pozycja bezpieczna utrzymuje drożne drogi oddechowe i zapobiega przetoczeniu się na twarz.
• Przykryj poszkodowanego
np. śpiworem, by było mu ciepło.
reanimacja
Uciskaj i zwalniaj nacisk ok. 90 razy na minutę.