Img10303

E*

I

r

<

że po odtańczeniu rundek wokół ślepca nie możecie już między sobą rozmawiać, lecz milczeć. Kto chce być naszym pierwszym ślepcem?...

KRYTERIA OCENY

O Co sprawiło mi przyjemność?

O Co mnie denerwowało?

O Jak zachowywali się ślepcy, chcąc rozpoznać dobrze poszczególne dzieci?

O Jak posługiwali się oni swoimi dłońmi?

O Czy ślepcy mieli ochotę dotykać nieznane im obiekty?

O Jak czuły się te dzieci, których dotykali ślepcy?

O Jakie dzieci mógłbym z zasłoniętymi oczami dokładnie rozpoznać za pomocą mojego wewnętrznego zmysłu?

O Po czym rozpoznałbym pewne dzieci od razu?

O Na co zwracam szczególną uwagę, przyglądając się innym ludziom?

O Jakie cechy twarzy lub też pozostałych części ciała mogę szczególnie dobrze zapamiętać?

DOŚWIADCZENIA

Gra sprawia dużo radości i pozwala dzieciom zwiększyć zaufanie do siebie nawzajem.

Wariant 1 (powyżej 10 lat): „Zamknijcie oczy i odczekajcie, jakie dziecko pojawi się w waszych myślach. Spróbujcie stwierdzić, które części osoby widzicie wyraźniej, a które mniej dokładnie...’* (1 min.)

Dzieci opowiadają po kolei o swoich doświadczeniach.

Wariant 2: Zgłasza się ochotnik. Pozostali mówią, która część ciała, jaki jego szczegół wydaje im się być charakterystyczny dla tego dziecka. Powinien on zostać opisany, ale w sposób nie mający na celu ocenę, lecz zgodnie z rzeczywistością.

KTO ZACZĄŁ?

(teatr improwizacji)

CELE

Dzieci uczą się dokładnie obserwować za pomocą wzroku. Jednocześnie mogą naśladować specyficzne ruchy.

Poza tym mogą ćwiczyć kooperację stosując zasadę jeden przeciw wszystkim.

UCZESTNICY

Wszyscy powyżej ośmiu lat. Wielkość grupy jest dowolna.

CZAS TRWANIA

Gra nie powinna trwać dłużej niż 10 minut.

PRZEBIEG GRY

Chciałbym wypróbować z wami grę: „Kto zaczął?”. Usiądźcie, proszę, w kręgu. Ochotnik wcieli się w rolę detektywa. Wyjdzie on najpierw z sali, a potem wróci, gdy go zawołamy. Podczas jego nieobecności wybierzecie kogoś, kto będzie przywódcą. Po powrocie detektywa zacznie on wykonywać charakterystyczne ruchy, które wszyscy będą za nim powtarzać, może on np. kiwać głową, potem stopą, uderzać ręką w udo itp. Dzieci w kręgu muszą go dobrze i skrycie obserwować, żeby możliwie od razu i dokładnie móc go naśladować.

Zadaniem detektywa będzie odkrycie tego, kto jest przywódcą. Stanie w środku kręgu i spróbuje go znaleźć jak najszybciej. Może wybierać trzy razy. Jeśli mu się to nie uda także za trzecim razem, wtedy przywódca ujawnia się. Następnie inne dziecko wybierane jest na detektywa. Jeśli jednak uda mu się wskazać przywódcę, Wówczas sam wybiera swojego następcę. Czy zrozumieliście?...Kto pierwszy chciałby być detektywem?...

KRYTERIA OCENY

□    Co sprawiło mi najwięcej przyjemności?

□    Co przeszkadzało mi lub zezłościło mnie?

□    Jak dokładnie obserwował detektyw?

O Co pomogło mi wskazać przywódcę?