img153

90.    powstawanie wiązania kowalencyjnego niespolaryzowanego i sposób jak ten typ wpływa na właściwości zw. chemicznych.

Wiązanie kowalencyjne niespolaryzowane powstaje między dwoma atomami tego samego pierwiastka. Tworzy je para elektronów pochodząca w równym stopniu od obydwu partnerów. Przykładem wiązania kowalencyjnego niespolaryzowanego jest wiązanie występujące w cząsteczkach H2, 02, N2.

Elektrony uwspólnione tworzące wiązanie są dzielone dokładnie po "równo" między oboma atomami, więc wiązanie jest apolarne - nie wykazujące nierówności w rozkładzie ładunku elektrycznego po stronie któregoś z atomów.

Zarówno ry stanie ciekłym, jak i stałym, substancje zbudowane z atomów połączonych wiązaniami kowalencyjnymi są izolatorami elektrycznymi - nie przewodzą prądu. Powodem tego jest brak dysocjacji elektrolitycznej oraz swobodnych elektronów mogących uczestniczyć w procesie przewodzenia prądu. Jedynym wyjątkiem jest grafit. Domieszkowane (zanieczyszczone) substancje kowalencyjne mogą być bardzo dobrymi półprzewodnikami.

1

Substancje |Zawierające wiązania kowalencyjne reagują z innymi związkami wolno, gdyż konieczne jest dostarczenie dużej energii do zerwania wiązania. Z tego samego powodu związki tworzące kryształy molekularne mają znacznie niższe temperatury topnienia i wrzenia niż kryształy kowalencyjne.

91.    definicje

a)    emulsja- układ dyspersyjny utworzony przez dwie ciecze, z których jedna jest rozpuszczona w drugiej. Ciecze wykazują ograniczoną wzajemną rozpuszczalność( nie mieszają się). Przykład mleko. Nie jest to układ stabilny dlatego może nastąpić rozwarstwienie się obu cieczy czemu mają zapobiegać emulgatory.

b)    stopień dysocjacji- stosunek liczby cząsteczek, które uległy dysocjacji n do ogólnej liczby cząsteczek obecnych w układzie N: a= n/N*100

Stopień dysocjacji dotyczy słabych elektrolitów.

Stopień dysocjacji zależy od:

-struktury związku, dla którego ten stopień jest ustalany -rodzaju rozpuszczalnika

-obecności w roztworze innych związków zdolnych do dysocjacji -stężenia roztworu (na ogół wzrasta w miarę rozcieńczania roztworu)

-temperatury (na ogół nieco wzrasta wraz ze wzrostem temperatury)

c)    współczynnik aktywności jonu- jest to stosunek aktywności jonu do stężenia tego jonu w roztworze. Jest wielkością niemianowaną, zależy od stężenia, (tyle znalazłam)

92.    Na podstawie konfiguracji elektronowej pierwiastków gr, 17 wykaż ich właśc. chem.

Pisząc odpowiednie równania reakcji

F - fluor (iczba. atomowa. 9, liczba masowa izotopów 19) średnia masa atomowa 18,998 konfiguracja elektronowa : 1 s2 2 s2p5

wartościowość: -1

Najbardziej elektroujemny pierwiastek. Kwasu fluorowodorowego nie można przechowywać w naczyniach szklanych.

Si02 + HF-> SiF4 + H20

Tworzy związki z innymi fluorowcami: CIF; CIF3; BrF; BrF3; BrF5; JF5; JF7.