img174

cyplina i ustalony czas. Podsumowania zawsze dokonuje-kp}¹ ski.

• Po dyskusji nauczyciel z uczniami dokonują jej oceny i ^jt; stopni, jeśli było to wcześniej zaplanowane.

Należy tu koniecznie zaznaczyć, że tematy do dyskusji „wtzŚŚy peluszach" muszą być na tyle szerokie i pojemne, by można je bytof’ wić z różnych punktów widzenia.

Zastosowanie:

Przykład 1 (gimnazjum)

Dyskusja w zaścianku Dobrzyńskich nad odzyskaniem wolności

Kiedy uczniowie omówią i przeanalizują wątek narodowowyzwoleńczy w Panu Tadeuszu i zapoznają się z planami ks. Robaka dotyczącymi zorganizowania na Litwie powstania, można kolejne zajęcia przeznaczyć na omówienie stosunku mieszkańców Dobrzyna do sposobów odzyskania suwerenności Litwy.

Uczniów dzielimy na sześć grup - tyle, ile jest stanowisk w założeniach techniki sześciu kapeluszy myślowych E. de Bono. Każda z grup szuka we fragmencie utworu postaci prezentujących podobny styl myślenia i sposób argumentowania (jak wybrany kolor kapelusza) oraz argumentów merytorycznych potrzebnych do skutecznego zaprezentowania swojej opcji.

Uczniowie gromadzą materiał lekturowy przydatny w dyskusji w postaci cytatów, notatek, rekwizytów itd. i przystępują do zorganizowania sali lekcyjnej na wzór obrad sejmowych lub okrągłego stołu. Wybierają przewodniczącego obrad, ustalają czas wystąpień i kryteria oceny.

Rozpoczyna się dyskusja, po której przewodniczący wyciąga wnioski merytoryczne, następnie dokonywana jest ocena wystąpień poszczególnych mówców.

Przykład 2 (szkoła podstawowa)

Czy zgadzasz się z twierdzeniem, że telewizja „śmieszy, tumani, przestrasza..."?

Każdy uczeń otrzymuje skserowany schemat domu, w który wpisuje 10 najważniejszych jego zdaniem przedmiotów (sprzętów, mebli), następ-

(luje ich rankingu np. z wykorzystaniem szeregowania trójkątne-ieniu przedmiotów najniezbędniejszych w domu współcze-$|ą, zapisujemy temat. Teraz uczniowie zapoznają się z techni-Juszy i dzielą się dobrowolnie bądź losowo na 6 grup. ępuą-a.    ts. T^sscsaskisy

strony te\ewvząv, słabe sttony tólewYząL na dużych arkuszach papieru. Po prezentacji prac, następuje praca indywidualna: redagowanie kilkunastoz-Aaniowcy rek\a\uy programu tó\ewvz.y pręgo, który nn domu ucztua cieszy się największą popularnością. Materiał ten będzie można wykorzystać do następnej lekcji przygotowującej uczniów do świadomego i krytycznego odbioru programów TV Propozycje tematów.

1.    Postęp cywilizacyjny - korzyści dla świata czy zagłada życia na ziemi?

2.    Książka to przyszłość czy przeżytek?

3.    Współczesne znaczenie popularnego powiedzenia „czas to pieniądz”.

4.    Ludzie starsi we współczesnym świecie (skarbnica mądrości czy przykład niedołęstwa).

5.    Świat za 500 lat.

6.    Walka o ocalenie Rzeczpospolitej (lekcja utrwalająca z historii).

7.    Moja miejscowość za lat 50.

g) Burza mózgów

Jest dość popularna w polskich szkołach. Występuje także pod nazwą: giełda pomysłów, sesja odroczonego wartościowania, jarmark pomysłów, metoda Osboma od nazwiska jej twórcy, który w 1939 roku po raz pierwszy ją zastosował pod anglosaską nazwą breinstorming. Początkowo wykorzystywano ją do rozwiązywania problemów technicznych i organizacyjnych, jako technikę stymulującą wynalazczość. Jej istota w dużym uproszczeniu polega na tym, aby podczas rozwiązywania problemów przerwać na jakiś czas fazę oceniania rodzących się w umyśle hipotez. Badania wskazują, że nasze pomysły na rozwiązanie jakiegoś problemu jeszcze przed ich ostatecznym ukształtowaniem, są już wstępnie osądzane i w zależności od tej pierwszej, pobieżnej intuicyjnej oceny, są zgłaszane