wskutek czego na ekranie jest wyraźna tylko sylwetka, a ginie cień drucika, na którym jest zawieszona sylwetka.
Sylwetkę 9 wycinamy z czarnego kartonu 1 przyklejamy do cienkiego drucika 12 (rys. 12ic). Koniec drucika jest sklepany 1 wbity w kołek 13, co tworzy wygodną rękojeść dla animatora. Drucik 12 w punkcie przyklejania do sylwetki 9 należy zwinąć w kształcie płaskiej litery „U”, co zapobiega skręcaniu się sylwetki. Drucik 12 należy od strony rękojeści tak wygiąć, aby po położeniu na stole sylwetka stała pionowo przy ekranie.
Jeżeli oprócz sylwetek zastosujemy dodatkowa „cieniowe” dekoracje, to wykonamy je w kształcie płaskiej wycinanki z czarnego kartonu (rys. 12ld). Wycinankę (np. las) zawieszamy na tylnej stronie ekranu.
Jeśli wycięte sylwetki mają części białe (jak np. nos niedźwiadka na rys. 122a), to kolor biały jest pc prostu wyciętym otworem w kartonie sylwetki. Podobnie są wycięte oczy kota (rys. 122b, c). Ta sama postać może być wycięta w różnych położeniach. Na przykład pierwszy raz kot ukazał się na ekranie w położeniu pokazanym na rys. 122b, a następnie niósł Jakiś przedmiot i jest wycięty w położeniu przedstawionym na rys. 122c.
Dla przykładu na rys. 122d,e przedstawiono sylwetki kaczora i Jeża. Sylwetki mogą być bogatsze na rysunku i bardziej skomplikowane. Oto np. kropki na chustce dziewczynki (rys. 122f), rękaw bluzki i
Rys. 122. Sylwetki do teatrzyku cleni: a) niedźwiadek, b) kot. c) kot chodzący, d) kaczor, e) jeż, f) dziewczynka z koszyczkiem (jak wykonać „białe” części wyjaśniono w tekście)
102