39
runy były używane obok pisma łacińskiego, czasami mieszane z nim, a czasami zamiast niego.
Teksty na anglosaskich kamieniach runicznych - jak to zwykle bywa z anglosaskimi napisami - nie są zbyt zajmujące w treści, ale przedstawiają ważne zapisy różnych dialektów lokalnych, gdyż ich geograficzne rozmieszczenie jest jasne i mogą być datowane na podstawie ich rzeźbionych dekoracji. Przyjmujemy, że kamień runiczny zapisuje dialekt regionu, w którym został znaleziony, gdyż jest mało prawdopodobne, żeby wyrzeźbiony kamień mógł być we wczesnym średniowieczu przenoszony z jednego miejsca na drugie - inaczej niż w przypadku miecza,
Chrześcijański kamień upamiętniający z Monkwearmouth, w Tyne and Wear, poświęcony niejakiemu Tidfirthowi.