img873 (2)

Powietrzny taniec

Z szybkością wiatru

Powietrze będące w ruchu nazywamy wiatrem. Za pomocą papierowego wachlarza dzieci same mogą robić wiatr (patrz strona 20). Jednakże w naturze powstaje on w inny sposób.

„Wiatr, niebiańskie dziecko"

Wiatr jest rzeczywiście „dzieckiem niebios” - słońca i powietrza. Słońce ogrzewa powietrze, które unosi się. Dzieci same mogły to zaobserwować (patrz strona 78). Brakujące powietrze w dole jest zaraz ponownie dostarczane. Ze wszystkich stron napływa nowe. Tak powietrze zaczyna się poruszać - jest wiatr!

Wiatry mają różne nasilenie i są opisywane m.in. jako: lekkie, silne, gwałtowne, huraganowe.

Informacja dla ciekawskich

Dokładniej mówiąc, prądy powietrza powstają z powodu różnego ciśnienia powietrza. Rozgrzane powietrze rozciąga się, a jego ciężar gatunkowy zmniejsza się, więc staje się ono lżejsze. Wznosi się do góry. Przy podłożu powstaje przestrzeń z mniejszą ilością powietrza. Ciśnienie powietrza jest tam mniejsze i powstaje niskie ciśnienie. Musi ono znów zostać wyrównane.

Wysokie ciśnienie powstaje, gdy chłodne powietrze opada (ciśnie) do dołu. Przez to powietrze ustępuje w dół na wszystkie strony dopóty, dopóki nadciśnienie powietrza - mówi się o tym wysokie ciśnienie powietrza - znów zostanie wyrównane. Ta ciągła zmiana prowadzi do dużych ruchów powietrza w atmosferze. Są one wywoływane wznoszącym się, gorącym powietrzem na równiku i opadającym, zimnym powietrzem biegunów. Do tego dochodzi fakt, iż Ziemia obraca się i poruszającym się masom powietrza daje dodatkowy „rozmach”.

r

Wiatr i pogoda

Ciągnie

Malowanie wiatru

„Ciągnie” mówi się, gdy czuć przeciąg, a więc wymianę ciepłego i zimnego powietrza. A gdzie ciągnie w sali, względnie gdzie można tu znaleźć ruchy powietrza? Dzieci szybko to zbadają za pomocą samodzielnie wykonanego powietrznego wahadła, które pokazuje każdy najmniejszy wietrzyk. Delikatne piórko przyczepiamy do sznurka i przyrząd gotowy. Dzieci wędrują z nim i badają framugi okien, szpary w drzwiach, grzejniki, szyby wentylacyjne...

Te testy wiatru sprawiają dzieciom przyjemność. Również i tu

używamy powietrznych wahadeł.

•    Otwieramy lodówkę. Jak porusza się powietrze na dole, a jak na górze koło lodówki? Dlaczego?

•    Rozgrzewamy piekarnik, otwieramy drzwiczki. Co można zaobserwować?

•    Otwieramy drzwi od pokojów.

•    Otwieramy okno.

•    Co się dzieje na klatce schodowej?

Ruch powietrza - tę zmianę i obieg wiatru - dzieci mogą wspaniale naśladować na swych kleistych obrazkach. Z rozmachem, niczym trąba powietrzna, obraca się palec małego artysty na pokrytej klejem powierzchni papieru... i pozostawia ślad wiatru!

Potrzebujemy do tego:

Duże arkusze papieru, na przykład stare tapety czy szary papier pakowy, samodzielnie zarobiony klej do tapet, grube pędzle, farby do malowania palcami, podkładki i fartuchy.

Tak się to robi:

Papier grubo smarujemy pędzlem namoczonym w kleju. Palcami nabieramy farbę i dużymi kołami, z rozmachem rozprowadzamy ją na posmarowanym klejem papierze. Papier zostawiamy do obeschnięcia.

Kto chce, może złożyć z papieru małe „wietrzne” zabawki i przykleić je na gotowym już obrazie, na przykład wiatraczek lub latawca.