IMG$50

Praco wykonana przy tych przemianach wyrazi się ogólnie zalez-noddą

l =    [V,22aj

przy czym dla pary wilgotnej

t>| = uj+x_s(uj'—ui)    Wj = «l+afi(t>i'—©i)

Ponieważ dla przemiany izobarycznej

oj = ui = u' a ©j' = ©i' —1>"

więc

czyli

u.—o, — (x_i — x_l) (©"—©') I a P(x_s —Xj)(w"—u')

[V,22b]

Rys. 43-Izobara i izoterma w układzie P-u

Rys. 44-Izobara i izoterma w układzie T-s

Ciepło dostarczone do przemiany

q = T(s_z-i

przy czym

1 1 ń+Xt-~

| Więc

gj1 *ź+*l-J-

Wobec tego, że te związki odnoszą się do przemiany izobarycznej

JŹ = a^f

1 także więc czyli U*

§g

i

n _r_

T, T

-jr ***“*»)

IV,23J

Ciepło doprowadzone przy przemianie izobarycznej, niezależnie od rodzaju pary, Jest najwygodniej przedstawić zależnością

q =s g

Przemiana izochoryczna, czyli przy stałej objętości (o = const) przedstawia się w układzie P-v jako prosta pionowa. Szukając parametrów pary w stanie 2, do którego para doszła ze stanu 1 dzięki doprowadzaniu lub odprowadzaniu ciepła, należy oprzeć się na związkach

v_t — uś+ar* (v2—vi) oraz Vi = v'i+Xi (vi—vi) ponieważ ui oraz v₂ = v[ więc #2(02'—Mz) = xi(ui' — ul) przy czym

X₂ = X,

Mając dany stan początkowy pary nasyconej przez jej parametry, można znaleźć stan końcowy po dokonaniu się przemiany izochorycznej dla ciśnienia Pj.

Praca przy przemianie przy stałej objętości wobec tego, że du = 0, jest także równa zeru.

Ciepło biorące udział w przemianie izochorycznej

2

q — u₂—u_l+j P du

i

a wobec du = 0 oraz q — ut~ ui

q = Ug—ui+Xtgi—xięi    [V,24]

Ciepło przy przemianie izochorycznej przebiegającej pomiędzy dowolnymi stanami pary o stałej objętości przedstawić można również wzorem

q = u*— Ui    1,24a]

zastępując u₂ i U\ zależnościami

PjUj a    11* = ^—P*uj

i wobec

Ut = Uj == v    (V,24aJ

równanie przyjmie następującą postać

q = if-U-u CP,-P,)    [V,24b]

Obliczając dla poszczególnych punktów przemiany izochorycznej wilgotność x, tak jak to poprzednio podano, można znaleźć z równania

wartość przyrostu entropii dla różnych ciśnień lub temperatur i punkt po punkcie wykreślić krzywą przemiany przy stałej objętości w układzie T-s (rys. 46).

m