IMGE20

Wstęp

i

Spróbujmy od razu ograniczyć pole zainteresowań, osaczyć temat rozważań po to przede wszystkim, by móc potem świa-domie — a nie przypadkowo — poza niego wychodzić. Ograniczyć w naszym wypadku pole zainteresowań, to znaczy sprecyzować sens przypisywany dwóm nazwom użytym w tytule pracy: „koncepcja języka poetyckiego” i -awangarda". Wyjaśniając ich rozumienie, chcemy wskazać na obszar zjawisk historycznoliterackich, który będzie pozostawał w polu naszej uwagi.

2

Tfermin „awangarda" należący do kluczowych stów dzisiejszej krytyki literackiej i artystycznej, odznacza się zadziwiającą wprost wieloznacznością, która zapewnia mu wprawdzie dużą operatywność natury publicystycznej, ogranicza jednak wydatnie możliwość wykorzystywania go jako narzędzia badawczego — przy opisie i klasyfikacji określonych faktów historycznoliterackich. Na samym wstępie musimy więc dokonać wyboru konkretnej werąji znaczeniowej tego terminu. Wyboru spośród trzech, jak się zdąje, zasadniczych werąji, przy całkowitym wykluczeniu tych rozlicznych możliwości, w których słowo „awangarda" występuje jako element formuł programowych i postulatywnych. W najszerszym swym sensie termin „awangarda" jest nazwą dla wszelkich dążeń artystycznych (nie tylko zresztą w zakresie literatury), występujących w ciągu ostatniego półwiecza, których zasadniczą właściwość