IMGt81

ważne dla danego działania. Uwaga jest stanem pobudzenia dla osiągnięcia jakiegoś celu.

Różne aspekty uwagi

-    Hamowanie. Dobra koncentracja na konkretnej rzeczy lub czynności może nastąpić tylko wówczas, gdy zbędne w danym momencie bodźce zostaną wyhamowane, usunięte w tło. Uczeń słuchający tego, co mówi nauczyciel, ignoruje odgłosy dochodzące zza okna, czy rozmowę kolegów siedzących w sąsiedniej ławce. Potrafi kontrolować swoją rozpraszalność; jeśli nawet chwilowo zainteresuje się czymś innym, umie szybko powrócić do słuchania nauczyciela. Jest to duża trudność dla dzieci nadpobudliwych psychoruchowo. Mają one zarówno problemy w hamowaniu nieistotnych bodźców, jak i dłuższym pozostawaniu przy jednej czynności, doprowadzaniu jej do końca.

-    Trwałość uwagi, to zdolność do utrzymywania jej na zadaniu przez wymaganą długość czasu, stan koncentracji. Najłatwiej dochodzi wtedy do powstawania neuronalnych modeli i zapamiętywania tego, czego się uczymy.

Powiedzmy w tym miejscu kilka zdań o różnicy pomiędzy uczeniem się wzrokowym i słuchowym. Bodźce wzrokowe są na ogół obecne w polu widzenia przez dłuższy czas. Możemy np. wielokrotnie powracać do tekstu czy ilustracji w książce. Gdy do uczenia się zaangażowany jest system słuchowy, to docierające do niego bodźce są krótkotrwałe - bodziec zanika, gdy tylko nauczyciel przestaje mówić, chyba że powtórzy swoją wypowiedź. Niektóre dzieci mające trudności w uczeniu się, nie potrafią zarejestrować, odtworzyć czy zapamiętać tego, co zostało przed chwilą powiedziane. Dzieje się tak nawet wówczas, kiedy dziecko „uważało” i dobrze słyszało, ale nie potrafi „zatrzymać” przekazu słuchowego dostatecznie długo, by nastąpiło zrozumienie.

Szczególnie trudny jest odbiór słuchowy i zapamiętanie złożonych poleceń i informacji. Dziecko z trudnościami w słuchowym uczeniu się nie zrozumie i nie wykona w całości polecenia typu: „Otwórzcie książki na stronie trzydziestej, odszukajcie drugi paragraf i po jego przeczytaniu odpowiedzcie pisemnie na pytanie czwarte”.

Jest bardzo ważne, aby nauczyciele i terapeuci analizowali sposób przekazywania wiedzy czy prezentowania czynności terapeutycznych, wie-j dzieli, do jakiego układu zmysłowego się odwołują i czy tą właśnie drogą 1 dziecko uczy się najlepiej.

47