128
Celem tych ćwiczeń jest zwolnienie napięcia mięśniowego, zdolność regulowania przez dziecko stanu pobudzenia i hamowania w układzie mięśniowo-stawowym. Uczenie się relaksacji polega na wykonywaniu określonych ruchów rękami, nogami, tułowiem, twarzą w celu napinania i rozluźnienia kolejnych grup mięśni. Relaksacji -czyli nawyku rozluźnienia własnych mięśni uczymy się stopniowo. Najpierw należy uczyć się zmniejszania napięcia jakiejś określonej grupy mięśni, a następnie innych grup mięśni nie zapominając jednak o rozluźnieniu i napinaniu mięśni uprzednio ćwiczonych.
Zajęcia tego typu odbywają się najczęściej w pozycji leżącej. Dzieci leżą wygodnie na kocykach lub dywanie. Nogi wyciągnięte swobodnie. Głowa złożona na małej poduszce, ramiona wyciągnięte wzdłuż tułowia tak, aby się nie dotykały.
Opis technik relaksacyjnych znaleźć można w pozycjach omawiających je dość szczegółowo (B. Kaja 1986,1995; S. Siek 1986; J. Aleksandrowicz, St. Cwynar, A. Szyszko-Bohusz 1976).
a) orientacja w schemacie ciała - pokaż rękę prawą, lewą, weź w rękę lewą czerwoną kredkę, złap się za prawe ucho, zakryj lewe oko prawą ręka itp., reedukator wydaje polecenia, dziecko wykonuje;
b) zrywanie owoców - znajdujemy się w wielkim sadzie, w którym możemy zbierać najbardziej ulubione owoce, ciężkie gałęzie drzew zwisają nisko. Podskakujemy nieco do góry i chwytamy jabłka, po lewej stronie są gruszki. Dzieci wykonują czynności sygnalizowane przez reedukatora;
c) zdalnie sterowani - na środku pokoju lub placu stawia się dwa pojemniki (jeden pusty, drugi z wodą lub piaskiem). Dwóch uczestników zabawy z zawiązanymi oczami, trzymają się za ręce, starają się dojść do pojemników kierując się wskazówkami, których udzielają pozostali uczestnicy zabawy lub wybrany „pilot”, np.