IMGy74

dzieciństwa są „kapryśne” i płaczliwe, mają problemy z zasypianiem, śpią mniej niż inne dzieci w ich wieku.U innych objawy nadruchliwości i deficyty uwagi zaczynają być zauważalne^ dopiero, gqy rozpoczynają naukę szkolną. Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci w wieku przedszkolnym dość' często ma postać „utajoną” — pośród "wielu normalnych zachowań przewijają się takie, w których widoczne są trudności z koncentracją i nadpobudliwość.

Sfera motoryczna

Nie u wszystkich dzieci z omawianej grupy występują objawy dotyczące sfery ftrotPTyćznej. Wiele z nicłfjednak charaKteryzuje się zwiększoną aktywnością ruchową. Dzieci te wydają się raczej biegać niż chodzić. Ich kończyny są w ciągłym ruchu. Niektóre ujawniają słabą koordynację, są niezgrabne ruchowo i często ulegają większym lub niniejszym wypadkom.

Część dzieci ma słabo zintegrowane odruchy obronne, reakcje postulanie, kokontrakcję i funkcje przedsionkowe (równowaga, koordynacja, płynność ruchowa). Bywa, że występują u nich deficyty w planowaniu aktywności ruchowej. Dotyczy to czasem tylko małej motoryki lub tylko dużej, a czasem obu rodzajów praksji równocześnie.

Sfera sensoryczna

Wiele dzieci z nadpobudliwością psychoruchową ujawnia nadwrażliwość sensoryczną w zakresie jednego lub kilku narządów zmysłów. Niektóre dzieci nadmiernie reagują na głośne dźwięki lub wielość odgłosów dochodzących do nich w tym samym czasie, także na ostre~lub zbyt kolorowe światło i inne bodźce wzrokowe — przeszkadzają im rozmaite plakaty czy obrazki powieszone wpomieszczeniu klasowym.

Często, choć nie zawsze, występuje równocześnie z nadpobudliwością psychoruchową obronność dotykowa. Bliskość innych ludzi dookoła, powiew wiatru na mokrym po kąpieli ciele, niektóre faktury materiałów ubraniowych powodują u dziecka rozdrażnienie, wzmożoną ruchliwość i trudność z koncentracją uwagi.

Może występować deficyt w rejestrowaniu informacji sensorycznych. Deficyt ten uzależniony jest od takich funkcji tworu siatkowatego w pniu mózgu, jak: pobudzenie, stan gotowości, uwaga. Konsekwencjami takiego deficytu są często trudności w nauce szkolnej — niemożność podążania za tokiem lekcji oraz problemy związane ze snem, zasypianiem i wybudze-niem.

101