Kościół
7

170

z niej powstawały; miał być kotwicą „cumującą” osiedle i jej mieszkarter. morzu anonimowego świata końca XX wieku. Kościół św. Ducha ma zasiee parafialny, wyznaczony swą społeczną misją.

Sakralny charakter obiektu skłania do poszukiwań formy budynku z» z jego przeznaczeniem, w pewnym sensie unikatowej, a zarazem nawiązując bogatej tradycji architektury sakralnej polskiej i światowej. Szczególne wy nia nakłada, w tym świetle, sąsiedztwo budynków przemysłowych o zbl skali kubaturowej. Fakt dobrej ekspozycji obiektu lokowanego w narożnik na zamknięciu paru osi widokowych, jak i to. że bryła być może og z wszystkich stron. przv równoczesnym braku jakichkolwiek determinant strzennych, w sensie dominujących kierunków, nasuwał koncepcję układ tralnego, wielokierunkowego i zwartego,. Obniżenie terenu w stosunku I ważniejszego ciągu komunikacyjnego narzuca potrzebę spiętrzenia bryły umieszczenie części pomieszczeń pomocniczych pod właściwym wnętrze kościoła.

ROZWIĄZANIE PRZESTRZENNO-FUNKCJONALNE¹

Przyjęto, że stałe kontaktowanie się wszystkich funkcji wchodzących m projektowanego obiektu uzasadnia poszukiwanie rozwiązania w ramach zwartej bryły, wykorzystano więc możliwość lokowania różnych funkcji ti nych poziomach.

Bryłę kościoła zaprojektowano jako zwarty masyw o chara graniastosłtipa o podstawie wielobocznej z szeregiem partii wklęsłych na dzie. W zasadzie da się wyróżnić oś symetrii, która stanowi podstawę kont} frontonu oraz sklepienia głównej hali kościoła, ustępując miejsca s«ol² kształtowaniu formy w Innych partiach budynku, które wyraźnie różnicuj urzeźbioną fasadę południową od bardziej surowej fasady północnej, ł bryły warunkują ostre jej zwieńczenia oraz obecność partii wykształconych \y charakterze odwróconych ku górze nisz (wymieni koncha, apsyda). Zastosowanie apsyd do kształtowania fasad, pf^ J^Lt i cli „naturalnym” odwzorowaniu we wnętrzu budowli, było wy korzy s ■ holu apsydy². Jednocześnie zastosowano apsydę w układzie ^r

1

Tak określone szkicowe założenia kompozycyjne byh wystarczające dli Inwestorowi przedstawiono, wraz z prezentacją modelu, bardziej szczegóło ,,, ¹ założenia nawiązujące do symboliki form i znaków, na specjalnym I archidiecezjalnej.

2

Apsyda (absyda) gr. - wnęka półkolista albo wieloboczna, najrzęsctc w starożytności; w architekturze kościelnej stosowana jako zamknięcie P¹ i naw . W oriencie apsyda za posągiem lub za tronem była najogólniej i tamtym światem oraz szczególnej sytuacji ts&H um retjdającej fl mniei monumentalną eksedrę (nisza prostokątna lub wyokrąglona) |63