Nowy 5

.....'V »'■ '

Podniosło lo

mocniejszy silnik i silniojs/o u/brojonio składające się i 2 d/uilok 20 mm i 'I km ów 7.7 mm

skuteczność myśliwców RAF-u. który od początku 1941 r. stanął w obliczu zupełnie nowych zadań (loty ofensywne nad okupowaną Europą). W tym czasie Niemcy wprowadzili do walki nową wersję Messerschmitta - Bf 109F - i przez większą część 1941 r. trwała na Zachodzie względna równowaga sił. Jednakże ich najnowszy myśliwiec. Focke Wulf 190. który wszedł na uzbrojenie Luftwaffe pod koniec lata 1941 na blisko rok zdominował niebo nad Europą (pojawienie się w czerwcu 1942 r. Spitfirea IX na powrót przywróciło równowagę sił). Najwięcej zwycięstw na Mk V odnieśli: G. Beurling (29), J. Rankin (16). A. Goldsmith (16). N. Duke (14). H.W. McLcod (13). J.F. Demozay (13). Niemal wszystkie kraje koalicji antyhitlerowskiej posiadały w latach wojny jednostki lotnicze wyposażone w SpitFire'y różnych wersji. Łącznie wyprodukowano ok. 6500 egz. Spitfire a V wszystkich odmian, a blisko 200 egz. I i II dostosowano do standardu V.

Polskie Siły Powietrzne (PSP) w Anglii posiadały w 1941 r. w swoim składzie 7 dywizjonów myśliwskich dziennych - do końca tego roku wszystkie zostały przekrojone w Spitfire y VB. Brały one aktywny udział w lotach ofensywnych nad okupowaną Francją, podczas których często dochodziło do walk z myśliwcami Luftwaffe. Najskuteczniejszym polskim pilotem 1941 r. był por. B. Drobiński .Gandhi". który w czerwcu i lipcu odniósł 6 zwycięstw - podczas wyprawy nad Francję (Circus 16) 21 czerwca zestrzelił Bf 109F pilotowanego przez A. Gallanda (niemiecki as lądował przymusowo w polu).

Opis budowy

1.    Przed rozpoczęciem budowy modelu dokładnie przeanalizować rysunki montażowe.

2.    Wszystkie elementy wycinać po linii, a przed przyklejeniem starannie uformować i dopasować.

3.    Szablony (oznaczone dużymi literami) wykonać z drewna lub drutu zalecanej grubości zgodnie z kształtem (rysunki szablonów w skali 1:1).

4.    Elementy owalne uformować np. przeciągając po krawędzi stołu.

5.    Wszystkie ubytki koloru powstałe na skutek rozcinania, wycinania, szlifowania uzupełnić odpowiednim kolorem.

6.    Paski łączące wklejać po uformowaniu i w uformowane elementy.

7.    Ściśle przestrzegać niżej podanych oznaczeń:

X - wyciąć, rozciąć

-    zwinąć ciasno (strzałka wskazuje kierunek zwijania)

O - zwinąć w rurkę

Cź* - nawinąć na szablon A a lub <=- - złożyć i skleić WPS - wyciąć po sklejeniu —* - kierunek przodu modelu L - lewa strona    P - prawa strona

• - podkleić kartonem grubości 0.5 mm •• - podkleić kartonem grubości 1 mm + - podkleić brystolem

-    zeszlifować zgodnie z podanym kształtem

Jan Zumbach urodził się 14 kwietnia 1915 r. w Warszawie. W roku 1936, mając obywatelstwo szwajcarskie, wstąpił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Dwa lata później po promocji został przydzielony do 111. eskadry myśliwskiej. Ze względu na rany odniesione podczas nocnych ćwiczeń nie mógł wziąć udziału w walkach kampanii we wrześniu 1939 roku. Przedostał się do Francji, gdzie latał w składzie ECDI/55 (Escadrille de Chasse et de Defence). W czerwcu 1940 r. przybył do Anglii i po koniecznym przeszkoleniu otrzymał przydział do nowo utworzonego 303. Dywizjonu Myśliwskiego im. T. Kościuszki. W trakcie Bitwy o Anglię zestrzelił w sumie 9 samolotów niemieckich, w tym jednego Bf 109 prawdopodobnie. Za swe zasługi został odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari oraz czterokrotnie Krzyżem Walecznych.W okresie od 19 maja do 1 grudnia 1942 r. był dowódcą 303. dywizjonu. Dowodził nim m. in. w trakcie desantu pod Dieppe- zestrzelił tam jednego Fw 190 na pewno oraz drugiego prawdopodobnie. Przyznano mu również 1/3 zwycięstwa nad He 111. Wojenne konto zestrzeleń Zumbacha zamyka się liczbą 12 i 1/3 zwycięstw pewnych, 5 prawdopodobnych i 1 samolot uszkodzony, co daje mu miejsce w ścisłej czołówce polskich asów myśliwskich.

Po wojnie nie wrócił do Polski. Prowadził niezwykle barwne i ciekawe życie. Był przemytnikiem (przemycał wszystko- od zegarków do Wielkiej Brytanii po broń i żołnierzy do Izraela), właścicielem restauracji i nocnego klubu w Paryżu, a nawet najemnym pilotem w Kongo i Biafrze! Pod koniec lat 60 ostatecznie powrócił do Francji. Zmarł w 1986 r., pochowany został w Warszawie.

Model zamieszczony w niniejszym zeszycie przedstawia Spitfire'a Vb. na którym w lipcu 1942 r. latał S/Ldr Jan Zumbach.

/godnie i ryt montażowymi tlejemy Mateczniki poziomo |cz V + VI. /I Złe) i pizykleimny do kadłuba

nawlekając jo na drut S. Formujemy i przyklejamy oklcjki cz. 22L. 22R Sklejamy szkielety sterów wysokości (cz Vl+Vle), następnie oklejamy je poszyciem cz. 23 i 23a. Doklejamy cz. 23b+23d. Gotowe stery przyklojamy do stateczników poziomych.

Szkielet skrzydeł sklejamy z cz. Vll+Vllz według rys. montażowego. Po wyschnięciu dokładnie szlifujemy, zwłaszcza na krawędzi natarcia. Przygotowujemy poszycie centropłata cz. 24- po wycięciu formujemy, wycinamy oznaczone nożyczkami otwory i przyklejamy paski łączące. Wycinamy dolne powierzchnie skrzydeł cz. 24aL. 24aP i łączymy z centropłatem cz. 24. Wycinamy oznaczone WPS pole pod wyklejkę chłodnicy (cz. 24b+24d|. którą wklejamy przy użyciu pasków łączących. UWAGA! Cz. 24b należy starannie uformować zgodnie z kształtem elementów szkieletu skrzydła. Według rys. montażowych sklejamy wnęki podwozia głównego (cz. 25+25d) i wklejamy je w skrzydła w oznaczonych miejscach. Tak przygotowane poszycie przyklejamy do szkieletu zamykając poszyciem centropłata od góry- paski wystające z tyłu cz. 24 posłużą do przyklejenia oklejek skrzydeł w dalszej fazie budowy. UWAGA! Przy oklejaniu szkieletu poszyciem należy uwzględnić skręcenie skrzydeł- kąt zaklinowania u nasady wynosi +2’, na końcówce zaś -0.5°. Przyklejamy górne poszycie skrzydeł cz. 26 oraz zespół chłodnicy (cz. 27-^27h, drut T). Po bokach chłodnicy przyklejamy paski cz. 27i, 27j. Do skrzydeł przyklejamy końcówki cz. 28.28a oraz zawiasy lotek (cz. 29+29e). Zgodnie z rys. montażowymi sklejamy lotki (cz. VIII Vllld. 30L. 30P) i doklejamy do skrzydeł. Gotowe skrzydła przyklejamy do kadłuba.

Przyklejamy pozostałe elementy poszycia przedniej części kadłuba (cz. 31 +31 d). Z tyłu centropłata doklejamy dolne fragmenty oldejek skrzydeł- cz. 32L 32P Okno fotokarabinu- zwijamy ciasno cz. 32c. przyklejamy do niej cz. 32d i całość wklejamy w zwiniętą w rurkę cz. 32b. Tak przygotowany element wklejamy od spodu w cz. 32aL. Cz. 32aL i 32aP przyklejamy do centropłata w oznaczonych miejscach i doklejamy uformowane cz. 32e. Celownik (cz. 33-?- 33b. S2) sklejamy i przyklejamy do tabScy przyrządów cz. 1 w.

Zgodnie z rys. montażowymi sklejamy osłonę kabiny pilota wraz z wiatrochronem (cz. 34-r-34f). Ze względu na kształt osłony zalecamy wykorzystanie gotowego tłoczonego elementu z przezroczystej folii (do nabycia w sklepach modelarskich i w naszym wydawnictwie). W innym wypadku wykorzystujemy szablony S5+S10. na podstawie których wycinamy elementy z folii i sklejamy ze sobą (S5 z przodu osłony). Przyklejamy cz. 34d i cz. 34e (od wewnątrz). Posługując się rys. montażowymi sklejamy chłodnicę oleju (cz. 35+35f) oraz wlot powietrza (cz. 36+36d).

Podwozie- na drut U ( na podstawie szablonów wykonujemy dwa lustrzane elementy) nawijamy cz. 37, następnie przyklejamy cz. 37a + 37e. Gotowe golenie wklejamy w otwory we wnękach podwozia tak głęboko, by góra cz. 37 dotknęła wewnętrznej strony górnej powierzchni centropłata. Przyklejamy klapy podwozia (cz. 37f+37h), a także koła cz. 38+381 Sklejamy i przyklejamy kółko ogonowe (cz. 39-39d. drut W).

Pozostałe elementy modelu (rury wydechowe, wybrzuszenia na skrzydłach, lufy działek, śmigło, itp.) sklejamy i rozmieszczamy według rys. montażowych.

W przypadku budowy modelu z odsuniętą osłoną kabiny można również wyciąć drzwiczki wejściowe z lewej strony kadłuba i przykleić je w pozycji otwartej. W końcówki skrzydeł oraz w ster kierunku wklejamy imitujące żarówki główki szpilek krawieckich o średnicy ok. 1,2 mm.

Opracowanie modelu: Marcin Grygiel. Marcin Dworzecki Przygotowanie graficzne: Marcin Dworzecki