Obraz 9 (33)

ÓW. Współczesne poetki polskie

SŁOWO WSTĘPNE [IWONA SMOLKA]

9

czonej i nieskończonej, jroza. poczucie sacrum. ?go naturą biologiczną Iność zawiera w sobie

zez tkankę życia, przez wia porządek rzeczy, sł ludzki, pozwala wi->m”. a prawa biologii

e bytem. Zdziwienie wet po śmierci znaki :hobecne mimo swej rą - odrębną w swej

woim roślinnym jęte i nieoczekiwanie den sposób współ-

pich dopełnieniach ku ja i ty, na grani-

takie u Jarosława Iwaszkiewicza. W żadnej jednak liryce, która wyszła spod pióra poety, nie ma takiego stosunku do ciała: gniazda. biologicznego domu. ostatecznego zagrożenia. ..kołyski śmierci". łącznika ze światem.

W tych poezjach „ciało siostrzane”, ciało wydane torturom, „gniazdo bólu”, „pokarm dla wron”, znienawidzone, tryumfujące w miłosnym spełnieniu, synonim śmierci i rozkoszy, ekstatyczne i poniżone, ciało umęczonego człowieka, który dotarł do „jądra ciemności”, wypowiada przez samo swoje istnienie - istotę kondycji ludzkiej.

Z niego rodzi się poczucie grozy, nim kanni się śmierć, ono urealnia zasady etyczne, jest najściślejszą więzią z innymi, początkiem życia. Biologiczne, materialne wśród materii, obdarowane zostało łaską wszystkich zmysłów. Z niego bowiem wyrasta również to, co niewidzialne, w nim rodzą się sny i przeczucia. Jest współobecne z innymi, dąży do zespolenia, do współ-odczuwania.

W tych poezjach bohater liryczny, doświadczający chwil olśnienia. szuka - przez swój zachwyt, rozpacz, ból. sceptyczny namysł, ironiczne zaprzeczenie - siebie, drobiny Całości, cząstki nadrzędnego Sensu, który wyłania się nagle jako spełniona Tajemnica.