Obraz05 (2)

uzyskało powodzenie, groziło rozcięciem niemieckiego frontu na styku wojsk 2 i 9 A. Linia rozgraniczenia między tymi dwiema armiami przebiegała w tym czasie na rubieży: Liw, Czaple, Rabiany, Wajówka. Płudy, Dzierżenin nad Narwią. Te trzydniowe działania wyraźnie wskazują na zamiar marsz. Rokossowskiego zagrożenia skrzydłom 2 A, by podważyć całą jej obronę. Jak zobaczymy, przyniosło to oczekiwany efekt.

Bezpośrednich podejść do Warszawy na odcinku od Liwca do Wisły w dalszym ciągu broniła 9 A wojskami grupy gen. Sauckena. Mimo odejścia z jej składu dwóch dywizji pancernych nadal był to silny związek taktyczno--operacyjny, dysponujący jeszcze trzema dywizjami pancernymi (3 DPanc SS, 5 DPanc SS, 4 DPanc), dywizją piechoty (73 DP), brygadą grenadierów (1131 BGren) oraz szeregiem jednostek wzmocnienia i wsparcia. Jednakże zgrupowanie to, wyczerpane prowadzonym przeciwuderzeniem, od 6 sierpnia nie przejawiało już aktywności. Przeciwnie, wprowadzona do działań 70 A w momencie przejmowania swego odcinka od 47 A w dniu 8 sierpnia spotkała się z kilkunastokilometrowym cofnięciem przez nieprzyjaciela frontu obrony na rubież: na południe od Stanisławowa, na południe od Liwu. Było to związane z takimi samymi działaniami, mającymi miejsce w 2 A. Natomiast jednostki 47 A w ramach lokalnych potyczek odrzuciły 8 sierpnia w kierunku Zakrętu siły nieprzyjaciela, wysunięte do przodu dla osłony wylotu szosy lubelskiej.

Tak więc okres od 6 do 9 sierpnia włącznie nie przyniósł większych zmian w położeniu stron działających na wschód od Wisły.

W dniu 9 sierpnia Niemcy zreorganizowali dowodzenie wojskami broniącymi się na podejściach do Warszawy. Generał Saucken przekazał podległy sobie odcinek frontu dowódcy IV KPanc SS obergruppenfiihrerowi Herbertow i Gille. Grupa von Sauckena została rozwiązana i powróciła do nazwy dowództwa XXXIX KPanc. Po zluzowaniu zostało ono podporządkowane 3 APanc. walczącej na północnym skrzydle Grupy Armii „Środek" na północ od dolnego Niemna ¹.

W czasie tych trzydniowych walk. które w większości miały tylko znaczenie lokalne, wojska prawego skrzydła 1 Frontu Białoruskiego, zgodnie z omówionymi decyzjami, przygotowywały silne uderzenie przeciwko 2 A. Wykonać je miały 70 A oraz 28 A, nacierając na południe od biegu Liwca w kierunku na Strachówkę. Pomocnicze natarcie wykonywały działające na prawo od tych sił 65 A w kierunku na Kosów i Wyszków oraz 48 A na Ostrów Mazowiecką, a także walcząca na lewo od nich 47 A w kierunku na Wołomin i następnie na Pragę. Z poszczególnymi armiami współdziałały znajdujące się na tym kierunku korpusy pancerne: 9 KPanc (z 28 A). 1 KPanc (z 65 A), 3 KPanc i 8 KPanc

70

1

Rozgrom nicmurko-Jaszystskich wojsk. s. 337 n.: meldunki Grupy Armii ..Środek*’ z 6-9 sierpnia 1944 r.. MiD WIH. I. 312. roi. 247. kl. 7803058-7803062. 7803123-7803127. 7803149 - 7803153.7803188 - 7803192; meldunki 2 Armii 7 7 i 8 sierpnia 1944 r. MiD WIH. 1. 312. roi. 1319. kl. 0001060z0001061 i t. 312. roi. 1320. kl. 000004 n : meldunki 9 Armii z 7-9sierpnia 1944 r. MiD WIH. I. 312, roi. 343. kl. 7917022. 7917025. 7917028 n.