przewodzenie ciepła, a ponadto tworzą drogę do wnętrza pieca, powodującą przepalanie się i pękanie kafli.
Nie wolno także wypełniać kafli samą zaprawą, gdyż ■wysychając kurczy się ona i pęka, a odpadając, tworzy puste miejsca. W braku płytek ceramicznych wypełniamy kafle zaprawą nieco gęściej,v szą, a ponadto zagęszczamy ją jeszcze tłuczniem. Ten sposób jest gorszy, ale tańszy.
Można również wypełniać kafle c e g ł ą na płask odpowiedz nio przyciętą. Cegła wystaje wówczas z kafla na 25-4-30 mm. Jeżeli odstępy między cegłami wypełnimy zaprawą i tłuczniem, to otrzymamy równą powierzchnię zastępującą wykładzinę z płytek.
Ostatnią ustawioną warstwę kafli pozostawiamy na razie nie wy-, pełnioną. Ułatwia to spinanie tej warstwy z następną.
Po wypełnieniu wszystkich warstw kafli przecieramy całą powierzchnię wewnętrzną szmatą umoczoną w rzadkiej glinie, aby ją , ■wyrównać.
Wypełnianie kafli nazywa się u zdunów w y 1 e p k ą.
6, Wykończanie wewnętrznych ścian oblicowania
Po wyrównaniu wewnętrznej powierzchni pieca możemy już murować jego wnętrze.
Ściany wewnętrzne oblicowania tworzące kanały wykładamy płytami szamotowymi lub, w razie ich.braku, dachówką płaską (karpiówką). ręcznej produkcji, dawniej wyrabianą. Produkowane obecnie sposobem mechanicznym karpiówki nie nadają się do tego celu, ponieważ zbita .i twarda ich masa źle łączy się z zaprawą i pęka w ogniu, jest przy tym zbyt cienka.
Dopasowaną upnzednio „na sucho" płytę pokrywamy warstwą rzadkiej zaprawy i układamy płytę na właściwym miejscu, dobrze ią dociskając do ściany, aby nie pozostały wolne przestrzenie między ścianą a płytą. W ten sposób w miarę postępowania roboty pokrywamy powierzchnie wewnątrz oblicowania, starając się o to, aby spoiny między płytami były nie większe niż 2 mm i mijały s j e ze spoinami kafli. Wykładanie wnętrza pieca płytami nazywają zdunowie futrowanięm.
Staranne wykonanie wszystkich prac związanych z licowaniem pieca decyduje o szczelności i trwałości oblicowania.
Widoczne ściany pieca nazywają się ścianami f rontow y-m i. Ściany pieca zwrócone ku ścianom pomieszczenia nazywają się ścianami tylnymi lub zapieckowym ii .
Ściany frontowe oblicowania muszą być wykonane staranniej niż zapieckowe i z kafli najlepszych (I gatunku). Dlatego im więcej ma piec ścian frontowych, tym drożej płaci się za jego oblicowanie.
Na oblicowanie ścian zapieckowych można użyć kafli gorszych (np. kafle I gatunku ż ódpryśniętą podczas obróbki polewą oraz kafle II gatunku). ..•- v•>;
8. Zakończenie oblicowania
Jako zakończenie oblicowania u góry ustawiamy kafle wieńcowe. Przycinamy ję i dopasowujemy najpierw „na sucho”, po czym ustawiamy na zaprawie zduńskiej, starając się o ustawienie poszczególnych kafli do pionu i poziomu, zaś każdego boku wzdłuż linii prostej. Dolne wewnętrzne brzegi kafli wieńcowych spinamy klamrami z drutu 3 mm z górnymi kołnierzami ostatniej warstwy kafli oraz między sobą. Wnętrza kafli wieńcowych wypełniamy zaprawą zduńską i tłucżniem,
Wierzch pieca pokrywamy kaflami II i III gatunku z całymi kołnierzami wypełnionymi zaprawą i tłuczniem. Powierzchnia pokrycia musi być na jednym poziomie z wierzchem kafli wieńcowych.
Dolne połączenie pieca z kominem wykonane z cegły pokrywamy także kaflami III gatunku z całymi kołnierzami wypełnionymi zaprawą i tłuczniem, zaś zapiecki kaflami bez kołnierzy. Jeżeli kafle są fazowane, obcinamy skośne brzegi, aby oblicowanie było gładkie i szczelne.
9. Zabezpieczenie roboty na czas przerwy
•
Zaprawa w okresie jesiennym i zimowym wysycha wolniej. Wskutek tego kafle środkowe ostatniej warstwy w dłuższych bokach moją skłonność do pochylenia się ku środkowi pieca.
49
4 Hoboly TduAaki*