Obraz'9 (2)

Rys. 0. Podgrzewacz powietrza żarowy typu „Etna".

nak przy takiej budowie podgrzewacza, wielkość przeznacźo| nego pomieszczenia jna podgrzewacz musi być znaczna, aby był wolny dostęp (w razie konieczności naprawy) do całej powierzchni podgrzewacza. Pociąga to za sobą znacznie większy koszt instalacji ogrzewania. Akustyczność kanałów powietrznych wobec połączenia między sobą kanałów, możliwość przeniesienia zapachów, insektów i chorób zakaźnych na wszystkie ogrzewane pomieszczenia należy zaliczyć również do poważnych ujemnych stron tego ogrzewania. Jak to już wspomniano, ulepszony sposób ogrzewania powietrznego z oczyszczaniem, nawilżaniem powietrza, pobudzaniem obiegu i regulacją automatycz- j ną usuwa prawie wszystkie wyżej przytoczone wady i odpowiada "■ wymaganiom higieny. Zastosowa- * nie takiego ogrzewania do miesz- j kania jednprodzinnego ogranicza niebezpieczeństwo przeniesienia w kanałach powietrznych insektów i różnych chorób tylko do osób zajmujących to mieszkanie. Jednak ogrzewanie powietrzne z urządzeniem automatycznym, jak podano wyżej, |wskutek dużych kosztów w Polsce na razie nie jest opłacalne.

Rysunek 9 przedstawia podgrzewacz powietrza typu „Etna“, nadający się do ogrzewania większej ilości pomieszczeń, dużych sal, kin itp. Rysunek 10 przedstawia schemat instalacji ogrzewczej w kinie.

Według schematu powietrze zewnętrzne wtłacza się za pomocą wentylatora do filtra i nawilżacza, a następnie do ogrzewacza, z którego wydostaje się ogrzane na pomieszczenie.

Odpływ powietrza odbywa się samoczynnie przez duży wentylator daciv>wy w suficie. Jednak w razie potrzeby większego