ObrazA7

Inych, które Eno

zapoznanie się y komórkowych, ohna Conwaya, dące w polu za-w, ale i artystów, e kilku prostych ury; dodajmy, iż ikidoglobalne-id „grą w żyde” ułecia, a zaprę-: w tym miejscu y symulacyjnej mówimy o 10-L gracze, albo -ustalenia stanu w swojej pracy Ił komputerów. San Francisco

rzecz, jaka za-szereg funda-ważne jest, iż

informacjami

: dużym P^raW'

naracjofl*^

rzypadl*®⁰'

przyP*

wtar²

^lija

nld

Paraobrazy. Audiowizualne eksperymenty Briana Eno 481

mediów, tak teraz sytuacja staje się problematyczna. Współpraca jiięJzy autorem a oprogramowaniem wyznacza zupełnie nowe standar-(fcgutorstwa Jeśli dodamy do tego chociażby kwestie takie jaksampling, 0&s,open source, apropriacj e,free software, to uświadomimy sobie, iż autorstwowzakresie kooperacji artysty z technologią stanowi dziś szczególny wyróżnik cyberkultury. Jak pisze Lev Manovich w odniesieniu do Jnterakcjife^owiek-program:

Autor ustala pewne generalne zas^cły-ale nie ma kontroli nad poszczególnymi, detalami pracy, .która powstaje jako rezultat interakcji reguł. Ogólniej B^ożemy powiedzieć, że każdy model autorstwa, który wykorzystuje narzędzia elektroniczne i komputerowe, jest współpracą między autorem _s i tymi narzędziami²¹.

.SamEno pojmuje rolę artysty jako „twórcy symulatorów, w których eksplorowane są nowe idee”²². Kolejnym ważnym dla genezy powstania projektu c^ązów generowanych algorytmicznie doświadczeniem było zapoznanie się z działaniem niezwykłego wygaszacza ekranowego zapro-pj^o^anego przez Gene’ą Tantrę i nazwanego „Stained Glass”. Ten wy-|gszacz generował obrazy, które mogły ulegać multiplikacji, rozmaitym ,$zeobrażeniom, podziałom, mogły także tworzyć kolaże. Z dzisiejszej perspektywy to. pic niezwykłego, setki tysięcy wyga.sz.aę?y można zoba-w .sieci. W połowie lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia to właśnie ich specyficzna forma i funkcja zainspirowały Eno do myślenia

0    muzyce (i obrazach) przyszłoici^Funkcj a, czyli poprawa żywotności

1    długości bezawaryjnego działania monitora czy wyświetlacza, obecnie została zdominowana przez formę, estetycjzpy kształt i traktowanie wy-gaszaczy ekranu jako elementów rozrywkowych, ale też w niektórych przypadkach screenswery to po prostu znakomite i odkrywcze dzieła sztuki komputerowej, .

21 _L> Manovich: Kim jest autor? Przeł. M. Filidak. „Kultura Popularna” 2003, nr 1, s. 93.

» B. Eno: Generative Musie.