516
Tabela 18.1. Przykłady a, 0-nienasyconych związków karbonylowych
Nazwa |
Wzór |
Uwagi |
od tego aldehydu pochodzi | ||
akroleina |
CH2=CHCHO |
zapach przypalonego tłusz- |
czu | ||
aldehyd cynamo- |
główny składnik zapacho- | |
nowy |
H-^ CHO |
wy cynamonu |
,-COOCHj |
monomer używany do pro- | |
metakrylan metylu |
^CH, |
dukcji tworzyw sztucznych dodawany do przetworów |
kwas sorbowy |
CHjCH-CH-CH-CHCOOH |
spożywczych dla ochrony przed pleśnią |
I^TT^I | ||
9,10-antrachinon |
LiL JLć) |
składnik barwników |
o | ||
2-metyk>-2-penfe- |
CH3CH,CH=CCHO |
jeden z łzawiących składni- |
nal |
ków cebuli | |
2-hckscnal |
CH3CH2CH2CH-CHCHO |
nadaje zielonym liściom ich swoisty zapach |
gerania] |
/V X .CHO |
zapach owoców cytrusowych |
9 | ||
p-jonon |
zapach fiołków |
1 II
kwas 9-okso-2-de- CH3ę(CH2)5CHs=CHCOOH wydzielany przez królowe cenowy O rojów pszczelich
18.2. Rezonansowa polaryzacja i reaktywność a,p-nienasyco-nych związków karbonylowych
Delokalizacja elektronów w sprzężonym układzie wiązań C=C i C-O
Polaryzacja cząsteczki, która w związkach o izolowanym wiązaniu OO jest ograniczona do grupy kar bony lowej, w związkach a,p-nienasyconych rozszerza się na cały sprzężony układ wiązań. Obrazują to struktury graniczne takich, układów:
12 3 4
rezonansowa delokalizacja elektronów w sprzężonym układzie wiązań C = C i C = O
Analiza struktur I i II pozwala na wyciągnięcie ważnych wniosków dotyczących reaktywności a,p-nienasyconych związków karbonylowych. Struktura I zawiera dodatni ładunek przy karbonylowym atomie węgla, a więc każe się spodziewać, że atom ten zachowuje w związkach nienasyconych zdolność do reagowania z nukleofilami. Jednocześnie jednak ze struktury II wynika, że dodatni ładunek znajduje się też przy skrajnym atomie węgla w układzie sprzężonym (jest to atom nr 1), a więc można również oczekiwać reakcji, w których nukleofile przyłączają się do skrajnego atomu. Ze struktury II wynika też, że wiązanie między atomami C-l i C-2 traci częściowo charakter wiązania podwójnego. Można się zatem spodziewać, ze reakcje elektro filo wego przyłączenia, na przykład reakcje z chlorem łub bromem, będą przebiegały trudniej niż w przypadku izolowanych wiązań OC.
Najważniejszą konsekwencją sprzężenia wiązań OC i C-O jest zmiana reaktywności wiązań C-C w porównaniu z układem izolowanym, gdzie nie ma sprzężenia. W obu przypadkach zachodzą reakcje przyłączenia, ale izolowane wiązania OC reagują tylko według mechanizmu przyłączenia elektrofilo-
pospolity składnik roślin
kwas cynamonowy
H^"COOH