W pompach wirowych organem roboczym jest obracający się razem z wałem wirnik. Powoduje on zwiększenie krętu lub krążenia cieczy przepływającej przez wnętrze wirnika. Pompy wirowe dzieli się na:
— krętne, w których następuje zwiększanie krętu,
— krążeniowe, w których zwiększeniu ulega krążenie przepływającej cieczy.
Zarówno pierwsze, jak i drugie są powszechnie stosowane w siłowniach okrętowych.
2.3.1. POMPY KRĘTNE
Zasada działania krętnych pomp wirowych szkicowo przedstawiona jest na rysunku 2.60.
Łopatki 1 wirnika 2, obracającego się z prędkością obrotową n wraz z wałem 3, wywierają napór na ciecz (przyjmuje się, że cały kadłub pompy został uprzednio zalany tą cieczą) powodując jej przepływ w kanałach międzyłopatkowych od strony ssawnej do tłocznej (na rys.2.60. — ruch w kierunku promieniowym od osi obrotu wirnika ku jego obwodowi). W czasie tego ruchu napór łopatek wywołuje wzrost ciśnienia cieczy po stronie napierającej (czynnej łopatki), przy jednoczesnym spadku ciśnienia po stronie biernej łopatki.
Rys.2.60. Zasada działania wirowej pompy krętnej:
1 - łopatka, 2 - tarcza wirnika, 3 - wał, 4 - zbiornik, 5 - rurociąg ssawny.
cn