OMiUP t1 Gorski 3

2.3. POMPY WIROWE

W pompach wirowych organem roboczym jest obracający się razem z wałem wirnik. Powoduje on zwiększenie krętu lub krążenia cieczy przepływającej przez wnętrze wirnika. Pompy wirowe dzieli się na:

—    krętne, w których następuje zwiększanie krętu,

—    krążeniowe, w których zwiększeniu ulega krążenie przepływającej cieczy.

Zarówno pierwsze, jak i drugie są powszechnie stosowane w siłowniach okrętowych.

2.3.1. POMPY KRĘTNE

Zasada działania krętnych pomp wirowych szkicowo przedstawiona jest na rysunku 2.60.

Łopatki 1 wirnika 2, obracającego się z prędkością obrotową n wraz z wałem 3, wywierają napór na ciecz (przyjmuje się, że cały kadłub pompy został uprzednio zalany tą cieczą) powodując jej przepływ w kanałach międzyłopatkowych od strony ssawnej do tłocznej (na rys.2.60. — ruch w kierunku promieniowym od osi obrotu wirnika ku jego obwodowi). W czasie tego ruchu napór łopatek wywołuje wzrost ciśnienia cieczy po stronie napierającej (czynnej łopatki), przy jednoczesnym spadku ciśnienia po stronie biernej łopatki.

Rys.2.60. Zasada działania wirowej pompy krętnej:

1 - łopatka, 2 - tarcza wirnika, 3 - wał, 4 - zbiornik, 5 - rurociąg ssawny.

cn